Sesli Makale

Papaz Brunson’un hapishaneden çıkarıldığı gün ABD Başkanı Trump aceleyle ve biraz da telaşla Türkiye’ye karşı “ekonomi savaşı”nın düğmesine bastı. Mike Pence, kameralar önünde “Başkan Trump adına konuşuyorum” dedikten sonra Türkiye’ye dönük yaptırım tehdidinde bulundu. Ardından Trump, sosyal medya hesabından Mike Pence’i doğrulayarak bir dizi yaptırımdan bahsetti.

Adalet Bakanı Abdülhamit Gül ve İçişleri Bakanı Süleyman Soylu aleyhinde aceleye getirildiği anlaşılan kararlar alındığı açıklandı. Türkiye’nin çözüm arayışlarına karşı Beyaz Saray, “Papaz’ın eve dönmesi” şartını koşarak görüşmeleri çıkmaza soktu. Son bir haftada ABD’nin bastırmasıyla Türk lirası dolar karşısında ciddi değer kaybına uğradı. En son dün Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak’ın yeni ekonomi modelini açıkladığı sırada Trump’dan zaman ayarlı bir twit daha geldi. Trump’ın sözleri tam olarak şöyle: “Türk lirası çok güçlü dolarımız karşısında hızla değer kaybederken çelik ve alüminyum tarifelerinin ikiye katlanmasına onay verdim. Alüminyum şimdi yüzde 20, çelik yüzde 50 olacak. Türkiye’yle ilişkilerimiz şu anda iyi değil.”

Bu sözlerin “düşmanca” bir nitelik taşıdığına şüphe yok. Ancak burada önemli olan ABD Başkanı’nın Türkiye’yi neden hedef aldığı sorusudur? Bu sorunun doğru ve eksiksiz cevabına ihtiyacımız var.

Kuşkusuz akla gelen ilk yanıt Papaz Brunson meselesi. Gazeteler, televizyon yorumcuları iki ülke arasındaki bu krizi büyük ihtimalle “Papaz krizi” olarak adlandırılacak. Her zamanki yüzeysellikleriyle!

Ne var ki işin özü hiç de böyle değil. Bunu anlamak için Türkiye’yi tehdit eden ABD Başkanı’nın iplerinin kimin elinde olduğuna bakmak yeterli. Ankara’dan tam olarak ne istediklerini böylece daha iyi anlayabilir, bu krizin asıl sebeplerini doğru kavrayabiliriz.

Türkiye’yi hedef alan güç Trump’a Kudüs’ü İsrail’in başkenti yaptıran güçtür. FETÖ’yü besleyip büyüten, PKK/PYD’ye binlerce TIR silah ve mühimmat gönderen de aynı güç. Ankara’ya iki sebeple saldırıyorlar.

Birincisi, Ankara’nın Suriye politikası.

İkincisi ise büyüme ve bağımsızlık yolunda alınan “milli karar”dır.

ABD’nin Ortadoğu politikası, özellikle de Suriye planı ciddi bir açmazla karşı karşıya. Ankara’nın, Suriye’ye müdahil olması, sınırlarımızı ilgilendiren harita değişikliğine karşı çıkması dünya siyonizminin uzun yıllardır hesabını yaptığı, hayalini kurduğu ve bununla da sınırlı kalmayıp milyarlarca dolar akıttığı “Ortadoğu projesi”nin da tıkanmasına neden oldu. ABD’nin Ortadoğu projesi Ankara’dan kaynaklı olarak tıkanma noktasına geldi. Türkiye, Rusya ve İran’ın Suriye konusunda ortak hareket etmesi, bu topraklara dönük kanlı senaryoları sınırladı. Türkiye, Rusya ve İran’ın aynı günlerde ABD’nin hedefi olması tesadüf değil; siyonist çetenin 11 Eylül saldırılarıyla beraber kurguladığı Ortadoğu projesi, bu devletler yüzünden çökmek üzere.

Ankara’nın büyüme ve kalkınma yolundaki istikameti, bölgesel güç olma yolundaki kararlılığı, ekonomik zincirlerinden kurtulma girişimi, bu son saldırı dalgasının diğer önemli bir sebebi. Ankara, ülkemize vurulan “ekonomi zincirleri”nden kurtulmakta kararlı. Bölgede Osmanlı etkisi yaratan yeni bir aktör doğuyor. Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak da Başkan Erdoğan’ın damadı olması hasebiyle değil, Türkiye’yi finans kapitalin boynumuza vurduğu zincirlerden kurtarma yönündeki kararlılığa ve -daha önemlisi- bağımsızlıkçı bir ekonomik programa sahip olması nedeniyle hedef alınıyor.

“Yeter ki dolar yükselmesin, boynumuza vurulan zincirlerle yaşamaya razıyız” diyenlere söyleyecek çok söz yok. İşler hiçbir zaman böyle yürümez. Millet olarak paniğe kapılmadan hareket etmek zorundayız; çünkü bu işin sonunda Batı’nın boynumuza vurduğu ekonomi zincirlerinden başka kaybedeceğimiz bir şey yok. Bu arada “dolar yükseldi” diye gürültü yapanların dolar istifçileri olduğunu da unutmayın. Bu kesimler, Batı’ya uzanan zincirin birer halkası zaten!

yazının kaynağı