Sesli Makale

Eski ABD Başkanı Donald Trump, seçim sonuçlarına müdahale ettiği iddiasıyla yargılandığı davada teslim oldu. Sonra da sabıka fotoğrafı çekilen ve parmak izi veren ilk Amerikan başkanı olarak tarihe geçti.

“Koskoca Eski Başkan’ın başına bunlar gelir mi” ya da “Oh olsun” demeyeceğiz. Bizi daha çok işin iletişim boyutu ilgilendiriyor…

Trump’ın, aşağılayıcı bir muamele olduğu düşünülen, tabiri amiyaneyle “karizmasını çizmesi” beklenen gözaltı fotoğrafının çekilmesi hadisesi, pek de beklenen sonuçları vermedi… Çünkü Eski Başkan’ın ‘cin fikirli’ müdahalesiyle iş, tersine çevrildi…

Önümüzdeki yıl yapılacak Başkanlık seçimine hazırlanan Trump, kampanyasına bağış toplamak için bu fotoğrafı sosyal medya hesaplarından paylaştı, geç kalmadan tişörtler, kahve fincanları gibi hediyelik eşya satışı işine de girdi. Bu hafta ortasında açıklanan rakamlara göre; bu yolla 9,4 milyon dolar toplanmış. Tabii meblağ her geçen gün daha da büyüyor olabilir…

“Bak sen Trump’a, oyunu nasıl da bozdu” diyenler bir yönüyle haklı sayılabilir… Ancak, bir yönüyle… Trump bu hamlesiyle ‘gündemi yöneten’ konumuna gelmiştir, doğru. Peki, yeter mi?

Yetmez!

İletişim, sonuç odaklı, strateji ve planlama gerektiren bir süreçtir. Her bir iletişim aksiyonu için çok yalın, ‘7 adım’dan oluşan bir planlama önerilir. Bu adımlardan ilki ve ulaşılmak istenen nihai sonuç ‘iş hedefi’dir (bussiness objective). Onu ‘iletişim hedefi’ (communication objective) izler… Böyle böyle yedi adım sıralanır ve her adım, bir öncekine hizmet edecek biçimde kurgulanır. Trump vakasındaki ‘bağış toplama’ aksiyonu da altıncı adımdır…

Peki, çok ama çok ciddi siyasi amaçları olan biri için 9,4 milyon dolar toplamak başarı sayılabilir mi!?.. Hele ki kişisel serveti milyar dolarlar seviyesinde ifade edilen biri için…

Trump’ın ana hedefi para kazanmak olamaz… Söz konusu hedef konuşulmak, medyada görünür olmak (publicity), tanınırlığını artırmak olsaydı, bu hamlesi amaca hizmet etmiş sayılırdı; ama o da değildi.