Sesli Makale

21 Temmuz 2014...

Trend şu: İsrail’e sert çıkan Başbakan’a, “İsrail’e sert çıktın da ne oldu. Katliamı önleyebildin mi?” diye sert çıkmak.

Sanmayın ki Gazze’deki katliamı dert ediniyorlar.

Böyle bir dertleri yok.

Böyle bir gündemleri de yok.

Sadece bu meseleyi gündemde tutan, bu meselenin uluslararası bir mesele olduğunu söyleyen, mütemadiyen Batı ve Arap dünyasını harekete geçmeye çağıran Başbakan’ı eleştiriyorlar... Eleştiri cümlelerinin arasına sıkıştırdıkları “katliam” ifadesiyle de “İsrail’i kınama görevini” yerine getirmiş oluyorlar.

Daha ileri gidenler de var: “Sen van minüt demeseydin İsrail bu kadar azgınlaşmazdı...”

Madem ortada bir azgınlaşma ve katliam var, neden bunu doğrudan dile getirmiyorsunuz?

Ey Ekmeleddin Bey...

Ey Kılıçdaroğlu...

Ey beyaz Türk efradı...

Katliamsa, çıkın açıkça İsrail’in katliam yaptığını söyleyin...

Laf dolaştırarak sorumluluğu “van minüt”ün mucidine yıkmayın. Duygularınızı öğrenelim. Nasıl olmalıydı? “Van minüt” yanlış olmuştur da, doğrusu nedir? Hangi üslup, hangi dış politika doğrusu, hangi çağdaş yaklaşım, hangi “yurtta sulh cihanda sulh” düsturu İsrail için caydırıcı olurdu ve o çocuklar ölmezdi?

Bir şey söyleyin.

Mahut “van minüt” hadisesinde de aynı tarifeyi uygulamışlardı.

Mesela, “Davos’ta Kasımpaşa havası” demişlerdi, “Erdoğan’ın Peres’in tuzağına düştüğünü” söylemişlerdi, “Pazarlamacı Başbakan, Azarlamacı Başbakan oldu...” diye tekerlemeler üretmişlerdi.

Hatta, Şimon Peres’i “olgun devlet adamı”, Erdoğan’ı da kıraathane ağzıyla konuşan bıçkın mahalle delikanlısı ilan etmişlerdi...

Nitekim, “Alçakları tanıyalım” müellifi böyle yapmıştı.

Eline bulaşmış çocuk kanını temizlemeden Davos’a koşan Şimon Peres’i “olgun devlet adamı” diye alkışlamıştı. Erdoğan’ı ise, “Azarlamacı Başbakan... Türkiye’yi işte böyle sinirlerine hâkim olamayan biri yönetiyor...” diyerek yerin dibine sokmuştu.

Bir de, “Erdoğan büyük takibe alındı” diye aba altından İsrail sopası gösterenler vardı.

Bunu “amiral gemisi” olarak pazarlanan gazete yapmıştı.

Usta yazar Ahmet Altan’ın yönettiği gazete de kafa sallayarak bu tehdide onay vermişi.

Erdoğan büyük takipteydi, evet.

Bunu Gezi kalkışmasında ve Emniyet darbesi girişimlerinde görmüştük.

Büyük takipte olan bir başka direnç odağı (Mursi), liberallerin desteğiyle ayıklanmıştı.

Sırada Hasan Cemal, Cengiz Çandar, Mehmet Altan, Şahin Alpay gibi liberallerin baş ağrısı olan Erdoğan vardı.

Erdoğan ayıklanırsa, “van minüt”ün intikamı alınmış olurdu. Aynı zamanda, sinirlerine hâkim politikacıların belirleyeceği rasyonel dış politikaya dönüş kapıları açılmış olurdu. Ve çok şahane olurdu.

Hayır, abartmıyorum.

Hasan Cemal ve Cengiz Çandar’ı okuyun... Aynen bu satırlarla karşılaşacaksınız.

Bereket, ülkemizde Ekmel Bey ve Kemal Bey gibi sinirlerine hâkim politikacılar var.

Parçalanmış çocukları serinkanlı bir tevekkülle izliyorlar.

Bombalanan evler, yıkılan mahalleler, kan revan içinde umutsuzca sağa sola kaçışan ve sığınacak yer arayan insanlar en ufak bir isyan duygusu oluşturmuyor içlerinde.

İyi ki varlar ve 10 Ağustos’ta göreceğiz encamlarını.

Star