Sesli Makale

Metin Akpınar, 2003 yılında, Kıbrıs’ta katıldığı bir konferansta, salonu dolduran gençlerin gözlerinin içine baka baka, “Sanat için Allah rolünü bile oynarım” deme küstahlığında bulundu. Gerçekte ise, kâh “mayo ile şezlongda uzanan bir kadını” kâh “kârhane işleten bir “homo”yu canlandırdı. 60 yıldır sahnelerde olmasına rağmen, ancak “İsmail Dümbüllü Onur Ödülü” gibi birkaç kıytırık ödüle sahip oldu. 22 yıl önce, Altın Portakal Film Festivali’ne katılmak için gittiği Antalya’da, kaldığı otelin balkonuna çırılçıplak çıkarak, bugünlerde salgına dönüşen ahlaksızlığın işaret fişeğini yaktı.

Akpınar’ın sanatçılığı ne kadar mülevves ise kişiliği de o kadar sancılıydı.

1960 darbesinden sonra, MTTB’de “Tiyatro Müdürlüğü” yaptığı sırada; 115 gence silahlı eğitim verdiklerini itiraf etti. 12 Mart 1971 darbesinin yaşandığı gün, ortalık toz-duman halde iken, “Gergedan” isimli oyununu sahneledi. 48 kişinin idam edildiği 12 Eylül 1980 darbesini ise, “Çok müspet bir olaydı” sözleriyle kutsadı. Mayıs 1997’de, ÖDP ile PKK’nın o dönemki siyasi uzantısı HADEP’in birlikte düzenlediği Sultanahmet Meydanı’ndaki mitingde, terör paçavralarının gölgesinde; “Refahyol, defol” sloganları attı.

Yalnızca dindar insanların hedef alındığı 28 Şubat sürecinde; “Ordu bu ülkede resmi inisiyatif. Sivil inisiyatifler de ordu gibi ülke sorunlarına sahip çıksa, orduya bu kadar görev kalmaz” diyerek, laikçi azınlığın darbe sürecinde yeteri kadar aktif olmadığından yakındı.

Ocak 1998’de, Uğur Mumcu’nun beşinci ölüm yıldönümünde, Mumcu’nun;

“Babam dindar bir adamdı, beni camiye götürürdü, ama hiçbir şey anlamaz ve Türkçesi yok mu bunun diye sorardım” sözlerini bahane edenlerle birlikte “Türkçe ezan” okudu.

Mart 1998’de, Kuşadası’nda düzenlenen Ege-Koop’un eğitim seminerinde yaptığı konuşmasında; ‘‘Demokratik bir ülkede parti kapatmak antidemokratiktir. Tamam, ama demokrat olmayan bir partiyi kapatmak demokratik bir doğrudur” diyerek, Refah Partisi’nin kapatılmasını destekledi. 28 Şubat sürecinde ziyadesiyle postal yaladığından olsa gerek, Süleyman Demirel tarafından; “Devlet Sanatçısı(!)” payesiyle taltif edildi.

*

“Marmara şarabı” ile tanıştığı alkolü tam 35 yıl içti.

Hakkında; “Üç böbreği olduğu için hiç memişhaneye gitmeden gece boyunca rakı içiyor” yorumları yapıldı. Sıra askere gitmeye gelince, böbreklerini bahane ederek, kankası Zeki Alasya ile birlikte “çürük raporu” aldı. Daha sonra o böbreklerle, Berna Laçin ile birlikte rol aldığı “bira” reklamında oynadı. O kadar çok para kazandı ki, rol arkadaşı Zeki Alasya borç batağında yüzerken, o, İzmir’de adını Musevilerin “kippa”sından alan; KİPA market zincirine ve Kent Hastanesi’ne ortak oldu. Yıllarca “American Siding” polimer dış cephe kaplaması reklamlarında oynadığından mıdır bilinmez ama “1 Mart Tezkeresi”nin tartışıldığı günlerde, “çürük raporu”na rağmen; “Türkiye’nin savaşa girmesi ve ABD’nin yanında yer alması gerektiği” yönünde esip gürledi. Daha sonra, modaya uyarak “AK Parti” muhalifi” oldu.

Ak Partili belediyelerin, “kendi içlerinde karate bilen, elektrik coplu sivil ordular beslediğini” ve “Bir çırpıda sokağa 2 milyon insan çıkarabileceklerini” iddia etti. “Genç olsam herkes sığınacak yer arardı, fena eserdim, artık genç değiliz o yüzden işi gençlere veriyoruz” diyerek, kendine yakın gençlere tam olarak neyi kastettiği anlaşılmayan bir vazife havale etti. 

“Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi”nin tartışıldığı günlerde ise; “Bu ülkede başkanlık sistemi önerilip tartışılabiliyorsa özerklik sistemi de önerilebilmeli ve tartışılabilmeli parlamentoda. HDP’nin yanlışı da, baştan ilan etmesi oldu” diyerek, PKK’nın siyasi uzantısına “özyönetim” tüyoları verdi. MİT TIR’ları” ihaneti sanığı, casus Can Dündar’ı; “kahraman” ilan etti.