Sesli Makale

14 Haziran 2015

Aydın Doğan'ın (Milliyet) gazetesini elden çıkardığı halde kendisini elden çıkarmadığı “değerli bir elemanı” o akşam televizyona çıkıp, ideolojik / marjinal partiler ya ANAP'a katılmalı ya da silinip gitmeye razı olmalıdırlar, demişti.

25 Mart 1984 seçimleriydi.
Değerli yazarın “marjinal partiler” dediği Alparslan Türkeş'in MÇP'si (MHP kapatılınca o dönemde mecburen isim değişikliğine gidilmişti) ile Erbakan'ın Refah Partisi'ydi. (Erbakan yasaklı olduğu için Refah Partisi'nin Genel Başkanı Ahmet Tekdal'dı.)

Ne oldu peki?
Merhum Erbakan'ın Milli Görüş Hareketi Türkiye'nin kaderini nasıl belirledi herkesin malumu. MHP de gördüğünüz gibi hâlâ ayakta, eriyip bitmedi. Ama ANAP yok olup gitti.

O vakitler sadece Aydın Doğan'ın söz konusu elemanı değil birçok insan evladı da, Erbakan artık bitti, demişti. Çünkü partisi (RP) ancak yüzde 4 dolayında oy alabilmişti.

Merhum Erbakan nasıl bir duruş sergiledi biliyor musunuz?
Müthiş bir özgüvenle, “İktidara yürüyoruz” dedi, “ANAP gibi partiler yok olup gidecektir…”

Dediği gibi de oldu.
Peki Erbakan yüzde 4'le kazandım derken, AK Partililer neden yüzde 41'le sanki kaybetmiş gibi bir psikolojinin içine girdi.

Efendim?
İktidardan düştüler ve tek başına iktidar olamıyorlar ondan mı?

E ne olacaktı?
Partileri kurulduğundan beri fasılasız 13 yıl tek başına iktidar olmadı mı? Hedefleri de 2071 olduğuna göre 70 yıl tek başına iktidar mı olacaklardı?

Fırına söylesinler diğer partilere ekmek de vermesinler!
Her seçim şunu yapacağız bunu vereceğiz diyerek seçmenden oy istiyorlar, ya seçmen derse ki, “ne yapacaksınız kardeşim siz oyu”, ne cevap verecekler? “Meclis'e gidip AKP'ye muhalefet yapmaya devam edeceğiz” cevabını mı verecekler?

Sürgit böyle olur mu?
Uzun lafın kısası, bu partiler de umutlansınlar, koalisyon kursunlar, iktidara gelsinler, enerjilerini boşaltsınlar…
Sayın Kılıçdaroğlu da artık dünya gözüyle bir defa başbakan olsun. “O ancak 23 Nisan'da başbakan olur” şeklinde tahfif eden “yandaş kalemler” de rezil olsunlar.

Yeter artık.
CHP Genel Başkan Yardımcısı V. Ağbaba'nın dediği gibi, Kılıçdaroğlu'nun başbakan olmayacağı hiçbir çözümün içinde CHP yer almasın.

Biraz da Başbakan Kılıçdaroğlu'nu eleştirelim, ben de sıkıldım artık.
Anlayacağınız biraz değişlik yapmak istiyorum ama tabii benim de “cesarete” ihtiyacım var.

Cesaretsiz olmaz!
İngiliz Economist Dergisinde, 7 Haziran seçimleri ardından yayımlanan bir yazıda, Sayın Cumhurbaşkanımız Erdoğan 'otoriter', 'sultan', 'monarşi heveslisi' gibi ifadelerle eleştirilirken, Sayın Abdullah Gül şu şekilde 'cesaretlendirilmeye' çalışılıyor: “AK Parti'nin kurucularından biri ve eski bir Başbakan olarak Sayın Gül, Sayın Erdoğan'ın karşısında duracak itibara sahiptir ve yeniden mükemmel bir Başbakan adayı olabilir…”

Sayın Abdullah Gül de de Sayın Başbakan Davutoğlu'nu telefonla arayıp, “cesaret” vermiş.
Ne güzel işte!
Bence Sayın Davutoğlu da Sayın Kılıçdaroğlu'nu arayıp “cesaret” vermeli.
Ki, sıra fakire gelsin.
Ben de Sayın Kılıçdaroğlu'ndan bir “cesaret” telefonu bekliyorum. Kendisine “yandaş” yazılacağım ama “cesaretim” yok.

NOT 1: İngiliz Economist Dergisindeki söz konusu yazıda, “Türkiye'nin Avrupa Birliği tutkusunu canlandırmak, onun takdire değer seçmenleri için güzel bir ödül olacaktır…” deniliyor. İyi de, Avrupa Birliği üyeliğine son vermek için Cameron hükümeti tarafından İngiltere parlamentosunun alt kanadına sunulan yasa tasarı kabul edilmişti. Ne bu şimdi? Çıkmak istedikleri AB üyeliği yolunda bizi “canlandırmak” mı istiyorlar? Ne güzel insanlar bunlar, kıymetlerini bilelim.

NOT 2: Sandık güvenliği, şaibe tehlikesi, trafoda kedi diyordunuz ne oldu? Her şey sandık değildir diye matine- suare kafa şişirdiniz, şimdi sandıkta devirdik diye nara atıyorsunuz. “Diktatör” çemkirmenizden dolayı ne zaman özür dileyeceksiniz? Şunu bilin ki, bunu size özür dileyinceye kadar hatırlatacağız.

Yenişafak