Sesli Makale

Yunanistan’da ana muhalefet konumundaki Syriza’nın lideri Aleksis Çipras 7 Ekim’de AB Dönem Başkanı Çekya’nın başkenti Prag’da düzenlenen Eurososyalist zirvesinde konuştu. Ülkenin Başbakanı Miçotakis ile kanlı bıçaklı olmasına rağmen, Yunanistan devletinin politikasını savundu, “Ankara’nın saldırganlığına karşı” Avrupa Birliği’nin 2019’daki Türkiye’ye
yaptırım paketini devreye sokmasını istedi.

Ülkenin 3. büyük partisi Kinal-Pasok’un Başkanı Nikos Andrulakis, cep telefonu yasa dışı bir şekilde dinlendiği için Miçotakis yönetimine her gün yükleniyor, demediğini bırakmıyor. Buna karşılık, söz konusu Türkiye olduğunda, o da şahin politikalara dönüyor, Yunanistan’ın devlet politikasını savunuyor.

CHP, Ege’ye her zaman dikkat eden bir parti oldu. Bırakın Yunanlıları denize dökmeyi, Mustafa Kemal Atatürk 1926’da İtalya’ya karşı 12 Ada çevresindeki adacıklara asker çıkarıp, Roma’yı anlaşmaya zorlamış olan lider. İnönü, Kıbrıs’ın Yunanistan’a bağlanma çabaları sırasında ABD’ye karşı “Yeni bir dünya kurulur...” diye cümleyi kuran adam.

Ecevit 1974’te Kıbrıs’a çıkarma kararı alan, 1978 NATO Zirvesi sırasında Yunanistan Başbakanı Karamanlis’i tüm liderler önünde yerin dibine sokup çıkaran genel başkan. Deniz Baykal halefleri gibi parlak bir genel başkan olmadı ama Kardak Krizi sırasında Dışişleri Bakanı olarak sağlam durdu.

Yunanistan’a öfkenin en yüksek olduğu zamanda Kemal Bey, Yunanistan’ın Atina Büyükelçisi’ne randevu verdi. Diyalog iyidir, beklentim Kemal Bey’in “İktidar olursak biz de Türkiye’nin devlet politikasından taviz vermeyeceğiz” sözünü Büyükelçi’nin yüzüne ve ardından kameralara söylemeseydi. Görüşmeden sonra açıklama yapılmadı. Kemal Bey, görüşme öncesinde ne Dışişleri Bakanlığı’ndan brifing aldı ne de görüşmeye CHP’nin kendi dış politika uzmanını çağırdı. Böyle olmaz, Türkiye’nin ana muhalefet liderinin Türkiye’yi Ege sularının yüzde 7’sine hapsetmeye çalışan, Doğu Akdeniz’de Türkiye ve Kıbrıs Türklerini saf dışı bırakmaya çalışan ülkenin Büyükelçi’siyle ne konuştuğunu bilmek hakkımız. Ege ve Doğu Akdeniz meselesi hükümet değil devlet politikası. 1970’lerden beri Yunanistan’ın kara sularını 12 mile çıkarmasını savaş sebebi sayacağımızı tüm dünyaya ilan etmiş bir ülkeyiz biz. Devlet politikasına muhalefet etmek demek Türkiye’ye muhalefet etmek demektir.

Kemal Bey, görüşmede Türkiye’nin devlet politikasına aykırı bir cümle kurmamış olabilir ama bunu açıklamamak bile başlı başına bir siyasi acemilik. Bunca yıldan sonra bilerek ya da bilmeyerek acemilikler yapmaya devam eden birinin gerçekten cumhurbaşkanı adayı olmak istediğine inanamıyor insan.

İyi ekonomi seçim kazandırır mı?

Türkiye’de seçim sonuçlarının sadece ekonomik gelişmelere bağlı olarak gelişeceğine inanan çok insan var.

Durum gerçekten öyle mi acaba? Ekonomik durumun çok iyi olmasının sandıktan birinci olmaya yetmediği durumlar var.
İsrail, OECD ülkeleri içerisinde en düşük ikinci enflasyon oranına sahip.

Büyüme oranı da OECD ülkeleri arasında ilk üç sırada. Buna rağmen, ekonomide bu başarıyı sağlayan hükümet
sandıktan zaferle çıkamadı.

Demek ki ekonominin seçmen davranışında tek belirleyici unsur olmadığı durumlar yaşanabiliyor.

Türkiye’nin güvenlikle ilgili endişe ve hassasiyetinin en yüksek olduğu dönemde İsrail’den çıkan sonucu muhalefet partileri
çok iyi okumalı.

Dikkat, bambaşka bir İsrail geldi

Türkiye-İsrail ilişkilerine bakışı sorunlu Benyamin Netanhayu tekrar başbakan oluyor. Bu İsrail’deki seçimin
bizi alakadar eden sonucu  ama dünyadaki endişeler çok daha farklı.

yazının devamı