Sesli Makale

Lenin, Beethoven severmiş, en çok da "Appassionata" sonatını...
Hitler'in Wagner tutkunu olduğu bilinir.
Ama Stalin halk türküsü dinlerdi, en çok da "Na Sopkah Mançurii"...
Mançurya Tepelerinde... "Tiha vakruk, sopki pakrili mgloi"... Çevre sakin, tepeler hüzün dolu...
Amerikan başkanlarının hangisinin hangi besteciyi sevdiğini bilmiyoruz.
Roosevelt "swing" severdi de buna karşılık George W.
Bush diye bir kıro Johnny Cash ya da John Denver mi dinlerdi, haberimiz yok.
Ama Atatürk'ün ne sevdiğini, ne dinlediğini biliyoruz.
Bilmesek de gerek basında gerekse "müzik marketlerde" gözümüze sokuyorlar zaten:
Yanık Ömer... Vardar Ovası...
Aliş'imin Kaşları... Safiye Ayla...
Müzeyyen Senar...

***

Bir soru sormuştum, cevap alamamıştım:
Türkiye'yi en "radikal" biçimde Batılılaştıran, hatta bir ara radyoda "alaturka müziğin" çalınmasını bile yasaklayan büyük önder, kendisi niçin Batı müziği dinlemiyordu?
Buna alabildiğim cevap "zevkler ve renkler tartışılmaz"dan ibaret oldu ama bu bir cevap değildi.
Herkes bu çelişkiyi "görmemeyi" tercih ediyordu!
Çok şık giyindiğini ve hanımları tangoya kaldırdığını biliyoruz ama Carlos Gardel mi tercih ederdi Seyyan Hanım mı, bilmiyoruz.
Dönemin Fransız ya da Alman sanatçılarından hangisini tercih ederdi?
Maurice Chevalier mi, Zarah Leander mi?
Niçin kimse yazmamış?
Tavuklu börek, sulu omlet ve İtalyan soslu makarna sevdiğini bile yazan ayrıntı tutkunları niçin bu konuya bir açıklık getirmiyorlar? (Kaldı ki o İtalyan sosun domatesli mi kıymalı mı olduğu da karanlıkta kalan bir konudur.) Hiçbir yerde Atatürk'ün "klasik Batı müziği" sevdiğine ve dinlediğine dair tek bir satır okumadık. Laf aramızda, "hafif Batı müziği" dinlediğini de okumadık.
Celal Bayar'ı biliyoruz, onun tercihi Gönül Yazar.
İnönü'yü de biliyoruz, klasik müzik konserlerini kaçırmazdı, en çok sevdiği çalgı da viyolonsel...
Ben de severim. Ama bu beni İnönücü yapmıyor.
Schubert severim ama bu beni solcu ya da sağcı da yapmıyor.

***