DÜNYA
Bülent Orakoğlu : Amerikan tarihinde bir ilk
Rusya, Suriye'nin yüzde 14'üne bile hakim olamayan ESED'in çağrısı ile Suriye'ye müdahale etmişti. Rusya'nın Suriye'ye müdahalesi yenilmiş ve bitmek üzere olan, her an havlu atması beklenen ESED rejiminin tekrar belini doğrultmasına ve günümüzde Halep'i tekrar işgal edecek derecede güç kazanmasına neden olmuştu. Aslında Rusya'yı Suriye'ye örtülü olarak ABD'nin davet edip etmediği ciddi araştırılması gereken bir duruma işaret ediyor. Zira Türkiye Cerablus Azez Mare hattının ulusal güvenliği açısından 'Kırmızı Çizgisi' olduğunu bu bölgede kurulması düşünülen 'tampon devlet' veya 'terör koridoruna' müsaade etmeyeceğini NATO, ABD ve Ortadoğu'daki aktör ülkelere bildirilmesinden hemen sonra, Rusya'nın Suriye savaşına müdahil olması doğrusu ilginçti. Rusya da Suriye savaşına müdahil olurken meşruiyeti tıpkı ABD ve koalisyon güçlerini oluşturan 62 ülke gibi DEAŞ ile mücadele gerekçesine ve ayrıca ESED'in davetine bağlıyordu.
Hegel tarafından söylenen 'tarih tekerrür eder ' sözüne karşılık, M. Akif Ersoy “Tarihi tekerrür, diye tarif ediyorlar. Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi” sözü 1979'da Sovyetler Birliği'nin Afganistan işgalini akıllara getirdi. 1979 yılı sonlarında 'komünist Afgan Babrak Karmal' hükümetinin çağrısı ile Afganistan'a müdahale eden Sovyetler Birliği askerleri kısa sürede Kabil'i ele geçirmişlerdi. O dönemin KGB Başkanı Yuri Andropov Kremlin'de Afganistan'a müdahaleyi savunanların başını çekiyordu. Amaç komünist Afgan hükümetini iktidarda tutmaktı. Zira Andropov'a göre Afganistan'ın kaybı ile Orta Asya'daki Sovyet toprakları boydan boya istikrarsızlaşma tehlikesi içindeydi. Ancak Sovyetler Birliği askerleri Afganistan'da sert bir İslamcı direnişle karşılaşmışlardı. İşgalin faturası her iki taraf için ağır olmuştu. Milyonlarca Afgan, Pakistan ve İran'a kaçarken en az 1 milyon Afgan öldürülmüştü. Ancak işgalden galip çıkan taraf Mücahitler olmuştu. Mihail Gorbaçov Sovyet askerlerini Afganistan'dan çektikten birkaç ay sonra Sovyetler Birliği çöktü. Varşova Paktı dağıldı. Berlin Duvarı yıkıldı. Soğuk Savaş dönemi sona erdi. Aslında Rusya'nın yenilgisini arka planda tasarlayan kişi, Amerikan Başkanı Jimmy Carter'dan başkası değildi. 1979'da ABD bu işgale karşıydı. ABD, Pakistan ve Suudi gizli istihbarat servisleri işbirliğiyle, Sovyetlerin Afganistan işgaline karşı tüm Müslüman dünyası Moskova'ya karşı seferber edilmişti. Komünist Sovyetler Birliği'nin Müslüman Afganistan'a saldırmasını örtülü olarak dünyada Sovyetler Birliği'ne karşı cihat propagandasına çeviren ABD Başkanı, Soğuk Savaş döneminin en büyük aktörü Sovyetler Birliği'nin yenilmesini ve Varşova Paktı'nın dağılmasını sağlamıştı.
Obama yönetimindeki ABD, Jimmy Carter döneminde olduğu gibi Rusya'yı Suriye üzerinden Ortadoğu'ya çekip, Türkiye ile kapıştırmayı planlamıştı. Bu senaryonun gerçekleşmesi için ABD'nin Rus uçağının düşürülmesini, Rusya'nın Ankara Büyükelçisi Karlov suikastını arka planda planladığını düşünebiliriz. Putin, Sovyetler Birliği'nin parçalanması sonrasında, Rusya'yı tekrar küresel bir güç yapma stratejisi ile Obama yönetiminin Ortadoğu'da askeri güç uygulama stratejisinden vazgeçmesi ve dünya konjonktüründe Rusya lehine gelişmeleri fırsat bilerek Gürcistan'ı kısmen işgal, Ukrayna krizi sonrasında da Kırım'ı ilhak etti. Bu krizler sonrasında ABD başta olmak üzere AB ülkeleri Rusya'ya karşı askeri anlamda bir tepki verememiş yalnızca ekonomik ambargo uygulaması başlatmışlardı. ABD ve NATO, Rusya'yı tekrar dünyanın jandarması yapmak isteyen Putin'e ve Ortadoğu'da NATO ve ABD'nin emperyalist amaç ve projelerinin tekerine çomak sokan Türkiye'ye karşı iki ülkenin arasını açacak kumpaslarla, askeri ve ekonomik anlamda gerilimler yaratarak gerekirse bu iki ülkenin savaşmasını dahi hazırladıkları senaryolarında planlamışlardı. Böylelikle Türkiye ve Rusya siyasi askeri ve ekonomik anlamda veya açık bir savaşta birbirleriyle mücadele ederken NATO ve ABD'nin ayakları altından çekilmiş olacaklardı. Ancak Putin'in KGB ajanı olduğu dönemde Afganistan yenilgisinden çok etkilendiği, Rusya Devlet Başkanı olarak başta Amerikan medyası olmak üzere birçok ülkede çeşitli tarihlerde yaptığı söyleşi ve mülakatlarda yaptığı açıklamalardan anlaşılıyordu. Putin'e göre Afganistan yenilgisi 20. Yüzyıl'ın en büyük jeopolitik faciasıydı. İslam dünyası Doğu Avrupa'ya benzemiyordu. Bu nedenle Putin Suriye iç savaşına müdahil olurken, 1979 Afganistan işgalinde Sovyetler Birliği'nin durumuna düşmemek için önce Ortadoğu'da aktör bölge ülkeleri İran, Suriye, Şii Hizbullah ile açık işbirliğine giderken en büyük tehdit olarak algıladığı ABD ile PYD ve PKK koridoru konularında zımnen bir işbirliğine girmiş görünüyordu. Kanaatime göre Putin, Obama yönetimindeki ABD'ye asla güvenmiyordu. NATO ve ABD'nin kontrolündeki Gladyo B tarafından Türkiye ve Rusya'nın arasını açmaya yönelik planlanmış suikastlar aksine bu iki ülkeyi daha çok birbirine yaklaştırdı. 8 Kasım'da ABD'de yapılan seçimlerde Cumhuriyetçi Trump'un kazanması, Trump'ın Obama'nın aksine, Rusya ile daha iyi ilişkiler kuracağına yönelik beyanları, Suriye ve Irak'ta Türkiye'nin tezlerini destekleyeceğine yönelik açıklamaları, FETÖ'ye karşı koruma kalkanının kaldırılacağına yönelik ifadeler, ABD'nin 7 trilyon dolar harcama yaparak Ortadoğu'yu kan gölüne çevirmesine yönelik Obama yönetimini hedef alan tenkitler, kendi döneminde ABD'nin hiçbir ülkede darbe düzenlemeyeceğine yönelik sözleri Obama yönetimi ile Trump arasında açık bir mücadeleye belki de Amerika tarihinde bir ilk'e işaret ediyordu. Putin ve Erdoğan'ın, İran'ı da yanlarına alarak Suriye ve Irak'ta genel bir ateşkes sağlamaları, ateşkesin devamlılığının tesis edilmesi Astana süreciyle siyasi müzakerelerin canlandırılması hedefleniyor. Aslında Suriye ve Irak'ın toprak bütünlüğünün bozularak parçalanmasını arzu eden Obama'nın başını çektiği savaş lobisi mücadeleyi şimdilik kaybetmiş görünüyor. Türkiye ve Rusya'nın başını çektiği barış lobisine belki de 20 Ocak'ta Başkanlık görevini Obama'dan devralacak Trump da katılır. Devam edeceğiz
Yenişafak
2 Ocak 2017
Hegel tarafından söylenen 'tarih tekerrür eder ' sözüne karşılık, M. Akif Ersoy “Tarihi tekerrür, diye tarif ediyorlar. Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi” sözü 1979'da Sovyetler Birliği'nin Afganistan işgalini akıllara getirdi. 1979 yılı sonlarında 'komünist Afgan Babrak Karmal' hükümetinin çağrısı ile Afganistan'a müdahale eden Sovyetler Birliği askerleri kısa sürede Kabil'i ele geçirmişlerdi. O dönemin KGB Başkanı Yuri Andropov Kremlin'de Afganistan'a müdahaleyi savunanların başını çekiyordu. Amaç komünist Afgan hükümetini iktidarda tutmaktı. Zira Andropov'a göre Afganistan'ın kaybı ile Orta Asya'daki Sovyet toprakları boydan boya istikrarsızlaşma tehlikesi içindeydi. Ancak Sovyetler Birliği askerleri Afganistan'da sert bir İslamcı direnişle karşılaşmışlardı. İşgalin faturası her iki taraf için ağır olmuştu. Milyonlarca Afgan, Pakistan ve İran'a kaçarken en az 1 milyon Afgan öldürülmüştü. Ancak işgalden galip çıkan taraf Mücahitler olmuştu. Mihail Gorbaçov Sovyet askerlerini Afganistan'dan çektikten birkaç ay sonra Sovyetler Birliği çöktü. Varşova Paktı dağıldı. Berlin Duvarı yıkıldı. Soğuk Savaş dönemi sona erdi. Aslında Rusya'nın yenilgisini arka planda tasarlayan kişi, Amerikan Başkanı Jimmy Carter'dan başkası değildi. 1979'da ABD bu işgale karşıydı. ABD, Pakistan ve Suudi gizli istihbarat servisleri işbirliğiyle, Sovyetlerin Afganistan işgaline karşı tüm Müslüman dünyası Moskova'ya karşı seferber edilmişti. Komünist Sovyetler Birliği'nin Müslüman Afganistan'a saldırmasını örtülü olarak dünyada Sovyetler Birliği'ne karşı cihat propagandasına çeviren ABD Başkanı, Soğuk Savaş döneminin en büyük aktörü Sovyetler Birliği'nin yenilmesini ve Varşova Paktı'nın dağılmasını sağlamıştı.
Obama yönetimindeki ABD, Jimmy Carter döneminde olduğu gibi Rusya'yı Suriye üzerinden Ortadoğu'ya çekip, Türkiye ile kapıştırmayı planlamıştı. Bu senaryonun gerçekleşmesi için ABD'nin Rus uçağının düşürülmesini, Rusya'nın Ankara Büyükelçisi Karlov suikastını arka planda planladığını düşünebiliriz. Putin, Sovyetler Birliği'nin parçalanması sonrasında, Rusya'yı tekrar küresel bir güç yapma stratejisi ile Obama yönetiminin Ortadoğu'da askeri güç uygulama stratejisinden vazgeçmesi ve dünya konjonktüründe Rusya lehine gelişmeleri fırsat bilerek Gürcistan'ı kısmen işgal, Ukrayna krizi sonrasında da Kırım'ı ilhak etti. Bu krizler sonrasında ABD başta olmak üzere AB ülkeleri Rusya'ya karşı askeri anlamda bir tepki verememiş yalnızca ekonomik ambargo uygulaması başlatmışlardı. ABD ve NATO, Rusya'yı tekrar dünyanın jandarması yapmak isteyen Putin'e ve Ortadoğu'da NATO ve ABD'nin emperyalist amaç ve projelerinin tekerine çomak sokan Türkiye'ye karşı iki ülkenin arasını açacak kumpaslarla, askeri ve ekonomik anlamda gerilimler yaratarak gerekirse bu iki ülkenin savaşmasını dahi hazırladıkları senaryolarında planlamışlardı. Böylelikle Türkiye ve Rusya siyasi askeri ve ekonomik anlamda veya açık bir savaşta birbirleriyle mücadele ederken NATO ve ABD'nin ayakları altından çekilmiş olacaklardı. Ancak Putin'in KGB ajanı olduğu dönemde Afganistan yenilgisinden çok etkilendiği, Rusya Devlet Başkanı olarak başta Amerikan medyası olmak üzere birçok ülkede çeşitli tarihlerde yaptığı söyleşi ve mülakatlarda yaptığı açıklamalardan anlaşılıyordu. Putin'e göre Afganistan yenilgisi 20. Yüzyıl'ın en büyük jeopolitik faciasıydı. İslam dünyası Doğu Avrupa'ya benzemiyordu. Bu nedenle Putin Suriye iç savaşına müdahil olurken, 1979 Afganistan işgalinde Sovyetler Birliği'nin durumuna düşmemek için önce Ortadoğu'da aktör bölge ülkeleri İran, Suriye, Şii Hizbullah ile açık işbirliğine giderken en büyük tehdit olarak algıladığı ABD ile PYD ve PKK koridoru konularında zımnen bir işbirliğine girmiş görünüyordu. Kanaatime göre Putin, Obama yönetimindeki ABD'ye asla güvenmiyordu. NATO ve ABD'nin kontrolündeki Gladyo B tarafından Türkiye ve Rusya'nın arasını açmaya yönelik planlanmış suikastlar aksine bu iki ülkeyi daha çok birbirine yaklaştırdı. 8 Kasım'da ABD'de yapılan seçimlerde Cumhuriyetçi Trump'un kazanması, Trump'ın Obama'nın aksine, Rusya ile daha iyi ilişkiler kuracağına yönelik beyanları, Suriye ve Irak'ta Türkiye'nin tezlerini destekleyeceğine yönelik açıklamaları, FETÖ'ye karşı koruma kalkanının kaldırılacağına yönelik ifadeler, ABD'nin 7 trilyon dolar harcama yaparak Ortadoğu'yu kan gölüne çevirmesine yönelik Obama yönetimini hedef alan tenkitler, kendi döneminde ABD'nin hiçbir ülkede darbe düzenlemeyeceğine yönelik sözleri Obama yönetimi ile Trump arasında açık bir mücadeleye belki de Amerika tarihinde bir ilk'e işaret ediyordu. Putin ve Erdoğan'ın, İran'ı da yanlarına alarak Suriye ve Irak'ta genel bir ateşkes sağlamaları, ateşkesin devamlılığının tesis edilmesi Astana süreciyle siyasi müzakerelerin canlandırılması hedefleniyor. Aslında Suriye ve Irak'ın toprak bütünlüğünün bozularak parçalanmasını arzu eden Obama'nın başını çektiği savaş lobisi mücadeleyi şimdilik kaybetmiş görünüyor. Türkiye ve Rusya'nın başını çektiği barış lobisine belki de 20 Ocak'ta Başkanlık görevini Obama'dan devralacak Trump da katılır. Devam edeceğiz
Yenişafak
2 Ocak 2017
Hiç yorum yapılmamış
YAZARIN DİĞER MAKALELERİ Tümü
BU KATEGORİDEKİ DİĞER MAKALELER
ÖNE ÇIKANLAR Tümü
Zekeriya Say : “Yalanın bacağı” artık kırılmalı!
585 kez izlendi
Salih Tuna : Bıyık da yetmiyor
566 kez izlendi
Ergün Diler : Adidas
1479 kez izlendi
Zafer Şahin : AYM’de kimin dediği oldu?
2186 kez izlendi
EN POPÜLER GÜNÜN YAZISI
YAZARLAR
YORUM YAPIN
Yorumlarınız editörlerimiz tarafından okunup onaylandıktan sonra yayına alınacaktır.