KRAL Leopold Avrupa ülkesini yönetiyordu. İngilizler ve Fransızlar Afrika ülkelerine girince onun da iştahı kabardı. Elemanlarını Kongo'ya gönderdi.
"Sizi medenileştireceğiz" diye propaganda yaptı. Köleliği kaldırmayı vaad etti. Yaptığı bazı yatırımlarla göz boyadı. Ancak perde arkasından Kongo topraklarının tapusunu adım adım üzerine geçirdi. Kolay değildi.
Dünya araba ve bisiklet ile tanışıyordu.
Tekerlekler kauçuktan yapılıyordu. Kauçuk ağacı yetiştirmeye kalksan bu yıllar sürerdi.
Halbuki Kongo kauçuk ağacı kaynıyordu.
Döve döve çalıştırılacak yüzbinlerce insan kaynağı da mevcuttu. İnsanları kırbaçlayarak sahaya sürdüler. Verim alamadıkları Kongolu işçileri, diğerlerine örnek olsun diye cezalandırdılar. Ne mi yaptılar? Yatırıp el ve ayaklarını çapraz kestiler. Bazı Kongolu işçiler bu köle düzenine isyan etti. İçlerinde iri, yapılı, çok verim alabilecek işçiler vardı.
Onlara kıyamadılar. Ancak onların da cezalandırılması lazımdı. Gittiler eşinin ve çocuklarının ayaklarını çapraz şekilde kestiler. Acımasızca çalıştırılma sömürü düzenine bazı Kongolu aşiretler toplu isyan etti. Medeniyet vaad eden Avrupalı "Öldürün" talimatı verdi. Bunu da emrine aldığı ve maaşa bağladığı Kongolu askerlere yaptırdı. Bu uğurda köyleri bastırıp, binlerce çocuğu zorla askere aldırdılar. Ancak binlerce isyancı insanı öldürmek maliyetleri artırıyordu. Mermi masrafı çoktu. Buna da dahiyane bir planla çözüm buldular.
Mermilerin israf edilmediğini her isyancı öldürenden belgeyle ispatlamasını istediler.
Gösterilecek belge açık ve netti. Her Avrupalı bir mermiye karşılık öldürülen Kongolu işçinin siyah eli bir beyaz subaya teslim edilecekti. Böylece mermilerin boşa atılmasını önleyip, israfı önleyecek müthiş bir buluşa imza attılar. Edmund Dene Morrel adında bir gazeteci, Kongo'ya gidip kesilmiş el ve bacaklı binlerce insanın fotoğraflarını dünyaya servis etti. 1908 yılında patlayan bu dehşet ötesi katliam sonrası Belçika hükümeti, Kral Leopold'a kızdı. "Seni senii" dedi. Peki ne mi yaptı? Kral Leopold'un haklarını elinden alıp Kongo'ya el koydu.
Sonuçta bir kayıp yoktu. Zaten Leopold da Belçika'nın Kralı'ydı. Hani şu bizim Batı hayranı yazarlarımız, bürokratlarımız, aydınlarımız, siyasetçilerimizin öve öve bitiremediği MEDENİ AVRUPA BİRLİĞİ'nin başkenti Brüksel'e sahip Belçika var ya ondan bahsediyoruz. Bizim içimizdeki Batı aşıkları, bunların yaptıkları katliamlardan hiç bahsetmezler. Kestikleri elleri ve bacakları hiç gündeme getirmezler. Batı ülkelerinin o refaha nasıl, kaç milyon insanı kesip-biçip öldürüp ulaştıklarını hiç anlatmazlar. Dolar ve euroyu kandan basanları hiç bu millete aktarmazlar. Utanmadan kalkarlar "Medeni Batı" diye reklam yaparlar. "Oralarda ekonomik sıkıntı yok" diye alkış tutup örnek gösterirler. "Ah Batı ah" diye iç çekelerler. Batı aşkına ecdadına, Afrika'yı bu kanlı katillerden korumaya giden Osmanlı'ya sövmeyi "Şeref" sayarlar. Şanzelize'de içtikleri şampanyayı ve bunun keyfini anlatırlar. O şampanyayı uzatan kanlı eli asla görmezler. Bilirler ama hiç gündeme getirmezler. İçimizde Amerikancısı, İngilizcisi, Fransız monşerleri vardır. Buralara hizmet etmeyi ONUR sayarlar. Mesela İngiltere "Böyyük Britanya İmparatorluğu" derler. "Güneş batmayan imparatorluk" diye alkış tutarlar. Neden "Güneş batmayan" dendiği konusuna ise hiç girmezler. 1920'lere gelindiğinde Büyük Britanya ��mparatorluğu dünyada 33 milyon kilometre kareye hükmediyordu.
458 milyon insan egemenliği altındaydı. Yeryüzünün dörtte birini esir almışlardı. Mesela Almanlar'la Afrika'da savaşacaklar. Gidip sömürge ülkelerden 1 milyon asker toplayıp Almanlara öldürtüyorlardı.
yazının devamı
"Sizi medenileştireceğiz" diye propaganda yaptı. Köleliği kaldırmayı vaad etti. Yaptığı bazı yatırımlarla göz boyadı. Ancak perde arkasından Kongo topraklarının tapusunu adım adım üzerine geçirdi. Kolay değildi.
Dünya araba ve bisiklet ile tanışıyordu.
Tekerlekler kauçuktan yapılıyordu. Kauçuk ağacı yetiştirmeye kalksan bu yıllar sürerdi.
Halbuki Kongo kauçuk ağacı kaynıyordu.
Döve döve çalıştırılacak yüzbinlerce insan kaynağı da mevcuttu. İnsanları kırbaçlayarak sahaya sürdüler. Verim alamadıkları Kongolu işçileri, diğerlerine örnek olsun diye cezalandırdılar. Ne mi yaptılar? Yatırıp el ve ayaklarını çapraz kestiler. Bazı Kongolu işçiler bu köle düzenine isyan etti. İçlerinde iri, yapılı, çok verim alabilecek işçiler vardı.
Onlara kıyamadılar. Ancak onların da cezalandırılması lazımdı. Gittiler eşinin ve çocuklarının ayaklarını çapraz şekilde kestiler. Acımasızca çalıştırılma sömürü düzenine bazı Kongolu aşiretler toplu isyan etti. Medeniyet vaad eden Avrupalı "Öldürün" talimatı verdi. Bunu da emrine aldığı ve maaşa bağladığı Kongolu askerlere yaptırdı. Bu uğurda köyleri bastırıp, binlerce çocuğu zorla askere aldırdılar. Ancak binlerce isyancı insanı öldürmek maliyetleri artırıyordu. Mermi masrafı çoktu. Buna da dahiyane bir planla çözüm buldular.
Mermilerin israf edilmediğini her isyancı öldürenden belgeyle ispatlamasını istediler.
Gösterilecek belge açık ve netti. Her Avrupalı bir mermiye karşılık öldürülen Kongolu işçinin siyah eli bir beyaz subaya teslim edilecekti. Böylece mermilerin boşa atılmasını önleyip, israfı önleyecek müthiş bir buluşa imza attılar. Edmund Dene Morrel adında bir gazeteci, Kongo'ya gidip kesilmiş el ve bacaklı binlerce insanın fotoğraflarını dünyaya servis etti. 1908 yılında patlayan bu dehşet ötesi katliam sonrası Belçika hükümeti, Kral Leopold'a kızdı. "Seni senii" dedi. Peki ne mi yaptı? Kral Leopold'un haklarını elinden alıp Kongo'ya el koydu.
Sonuçta bir kayıp yoktu. Zaten Leopold da Belçika'nın Kralı'ydı. Hani şu bizim Batı hayranı yazarlarımız, bürokratlarımız, aydınlarımız, siyasetçilerimizin öve öve bitiremediği MEDENİ AVRUPA BİRLİĞİ'nin başkenti Brüksel'e sahip Belçika var ya ondan bahsediyoruz. Bizim içimizdeki Batı aşıkları, bunların yaptıkları katliamlardan hiç bahsetmezler. Kestikleri elleri ve bacakları hiç gündeme getirmezler. Batı ülkelerinin o refaha nasıl, kaç milyon insanı kesip-biçip öldürüp ulaştıklarını hiç anlatmazlar. Dolar ve euroyu kandan basanları hiç bu millete aktarmazlar. Utanmadan kalkarlar "Medeni Batı" diye reklam yaparlar. "Oralarda ekonomik sıkıntı yok" diye alkış tutup örnek gösterirler. "Ah Batı ah" diye iç çekelerler. Batı aşkına ecdadına, Afrika'yı bu kanlı katillerden korumaya giden Osmanlı'ya sövmeyi "Şeref" sayarlar. Şanzelize'de içtikleri şampanyayı ve bunun keyfini anlatırlar. O şampanyayı uzatan kanlı eli asla görmezler. Bilirler ama hiç gündeme getirmezler. İçimizde Amerikancısı, İngilizcisi, Fransız monşerleri vardır. Buralara hizmet etmeyi ONUR sayarlar. Mesela İngiltere "Böyyük Britanya İmparatorluğu" derler. "Güneş batmayan imparatorluk" diye alkış tutarlar. Neden "Güneş batmayan" dendiği konusuna ise hiç girmezler. 1920'lere gelindiğinde Büyük Britanya ��mparatorluğu dünyada 33 milyon kilometre kareye hükmediyordu.
458 milyon insan egemenliği altındaydı. Yeryüzünün dörtte birini esir almışlardı. Mesela Almanlar'la Afrika'da savaşacaklar. Gidip sömürge ülkelerden 1 milyon asker toplayıp Almanlara öldürtüyorlardı.
yazının devamı
Hiç yorum yapılmamış
YAZARIN DİĞER MAKALELERİ Tümü
BU KATEGORİDEKİ DİĞER MAKALELER
ÖNE ÇIKANLAR Tümü
Zekeriya Say : “Yalanın bacağı” artık kırılmalı!
566 kez izlendi
Salih Tuna : Bıyık da yetmiyor
558 kez izlendi
Ergün Diler : Adidas
1477 kez izlendi
Zafer Şahin : AYM’de kimin dediği oldu?
2186 kez izlendi
EN POPÜLER GÜNÜN YAZISI
YAZARLAR
YORUM YAPIN
Yorumlarınız editörlerimiz tarafından okunup onaylandıktan sonra yayına alınacaktır.