Sesli Makale

11 Temmuz 2015

Yıllarca “Kırmızı Başlıklı Kız” masallarıyla kandırıldık. Oysa mağdur olan taraf, avcının karnını yardığı Kurt’un bizzat kendisiydi! Hikâye böyle bitti, ama böyle devam etmeyecek.

Emirlerin en büyüğü Allah’a ait iken rotası 1915’te Çanakkale şehitleri ile beraber kan olup akan bir nesile tabi olduğumuz için gemilerimiz çok su aldı. 

Biz suları boşaltmaya çalışırken, onlar ülke yönetti.

•

Oydukları kayalara çan dikip, adını Çankaya koydular!

Millet bastığı yerleri toprak diyerek geçmedi, onlar toprağa diktikleri kamusal alanlara kutsallık izafe edip milletin evlatlarına ayak bastırmadılar!

•

Kırmızı çizgiler icat edildi, oysa bizde tek kırmızı vardı, onunla da bayrağımızı çizdik!

•

Kendi ordumuzda yine kendi alın terimizle alınan postallara haçlı eli değdiği gün “Tanrımıza hamdolsun” nidaları yemekhanelerde bir ritüel gibi çınladı! Tüm savaşımız Rabb’e hamd etmek içindi, topyekün emir eri olmak için değil!

Batı’da “insanlık” kapitalist elitlerin elinde son nefesini verirken, Doğu’da “insanlar” paralel bir çıkmazın içinde şaşırmakla meşguldüler; biz şaşırdık, düşünmeye fırsatımız olmadı!

Oturdukları rezidans teraslarından bizlere bakıp insanlık dersi vermeye kalkarken foyaları ortaya çıktı; çünkü onlar bu dersten çoktan kaldılar! Finali ahrette verilecek bir yaşamın mensupları olarak gömülen onurumuzu yeniden dirilttik ve artık onların kimin lejyoneri olduğunuzu biliyoruz!

Rezidans müdavimi bir mesaj atarak şöyle der: “Şahsıma karşı başlatılan bu linç girişiminde gördük ki onların paralı askerleri kadar Mustafa Kemal’in de yürekli evlatları varmış”

Heyhat, bir tek orası kalmıştı Mustafa Kemal ismini kullanmadığınız; o da oldu, şimdi rahat uyuyabilirsiniz. Bir de özdeyiş icat edip altına imza atın, inanacak birkaç kişi belki bulursunuz.

Tarihin kilitli kapıları açılmadı henüz, ama o tozları bu millet tek tek silip tüm kitapları son cümlesine varıncaya kadar okuyacak! Onlar istemese de artık bu ülkede “suya sabuna dokunan” gençlik şimdi orta yaş sınırında! Sırlar önümüzdeki 10 yılda ortaya çıkacak, tarihin silüeti değişecek; bunu engellemeye çalışanlar reytingi düşük tartışma programlarında nutuk atma haklarını diledikleri kadar kullanabilirler! Yaşasın halkların dayanışması, yaşasın Marx!

“Rezidans rezidans yükselen zaferiniz” artık sanal alemlerde devam edebilir.

Milletin hıçkırıklarını 100 yıl boyunca boğazında düğümlersen; onlar da içlerinden bir adam çıkarıp o düğümleri tek tek söker atar. Sonra klozet siyaseti yapmaya kalkarsınız, millet de sifonu çeker!

Hassas vicdanları karattılar, şimdi sığınacak yürek arıyorlar.

“Külliye” kelimesiyle uyanan bir imparatorluğa uzanan yolun gidişi var, dönüşü yok. Aklını kiraya vermiş olanlar imparatorluğun 1900’lü yıllarını istiyor, tüm korkuları 1299’a rücu edilmesi!

Kumar masalarında harcanan zekât ve fitre paraları ile tüyü bitmemiş yetimin lokmasını haramzadelere yedirdiler; çünkü onlar haram lokma yemediler, sadece(!) helal lokmayı peşkeş çektiler. Ne acı; içinde “zekât” kelimesi geçen bir cümlede çukurlaşmış bir hayat tarzını zikretmek.

Okudukları Das Capital, söyledikleri Çav Bella, yukarı kaldırdıkları sol yumrukları, patron kalleş proleterya kardeş çığlıkları ve daha neler neler yalanmış! Her ne kadar –miş’li geçmiş zaman kullansak da her şey gözlerimizin önünde cereyan etti, biz haykırdık ama sesimizi boğdular. Boğulma zamanı değil, yol alma zamanı; bahane üretme zamanı değil, dönen hesabın dişlilerine çomak sokma zamanı!

YeniAkit