Sesli Makale

21 Temmuz 2015

Suruç’ta yaşananlar bir işaret.

Sonunda bölgedeki karışıklığın içine Türkiye’yi çekmeye, bu yolla ülkemizin de içinde yer aldığı tüm coğrafyayı yeniden dizayn etmeye karar verenler, ilk gerçek başlangıcı yaptı.

Suruç, bu savaş ve siyaset mühendisliğinin işareti.

Seçilen ilk hedef yine her zamanki gibi solcular.

Katledilen solcuların bir araya geliş sebepleri ise Türkiye’nin 6-7-8 Ekim’deki kanayan yarasını hatırlatıyor.

Aynı zamanda o sebep üzerinden Türkiye’de yaşatılmak istenen iç karışıklıkla ilgili bir provayı. Daha sayısını bile tam olarak bilemediğimiz 50 ya da 53 insanın katledilişini.

Yasin Börü’leri yani.

Bundan daha “isabetli” bir seçim olamazdı.

Çünkü Türkiye’nin karıştırılmasına taraf olabilecek kesimler açısından en doğru tercih; sosyalistlerdi. Bağlaşıkları ise diğer sol gruplar, DHKP-C, PKK, TİKKO ve dolayısıyla HDP…

Olmaz ama hadi diyelim ki basiretli davranıp provokasyonu anlayıp durdular. Ama peşi gelecek. Bu kez “onlar adına” yine karanlık eller diğer tarafa yönelik bir “intikam katliamı” gerçekleştirecek.

Failleri de yakalanacak belki ve hepsi gerçek kişiler olacak üstelik.

Nasıl güzel planlıyorlar ama.

Zaten basiretli adamı Diyojen gibi kandille arasan bulamazsın ama Kandil’de tam adamını bulabilirsin. Bakın Cemil Bayık daha dün önce halka “Silahlanın ve tünel kazın” çağrısında bulundu. Demirtaş ise katliamdan hemen sonra kışkırtıcı açıklamalarını yapıp görevini yerine getirdi.

İnsanın kendini çaresiz ve güçsüz hissettiği anlar vardır ya, Suruç katliamı tam da öyle bir duyguyu yaşatıyor insana.

Bilmiyorum ne yaparız?

İstenen koalisyon hükümetini mi kurarız, ABD-İngiltere’nin çeşitli isteklerine “eyvallah” mı deriz yoksa Suriye’nin kuzeyindeki Kürt devletine ses etmeyip PYD ile el sıkışarak felaketi başımızdan mı savarız?

Artık bilemiyorum.

Ya da Allah ne verdiyse girişiriz.

Seçim sizin, bizim; hepimizin…

Türkiye