Sesli Makale

Önümüze çıkan bilanço hayli ağır.

Yetişen insan gücümüze mi yanalım, geride bıraktıkları ailelerine mi, yoksa zarar gören Türk Silahlı Kuvvetleri algısına mı?

İstanbul Sancaktepe’de düşen helikopter TSK’da eğitim için yararlanılan UH-1H tip olanlardanmış. ABD tarafından Vietnam Savaşında yıllarca kullanılmış ama 1976 yılında üretimi sonlandırılmış bir helikopter tipi. ABD, 2004 yılından itibaren de bu helikopterleri kullanmayı bırakmış. Aynı tip helikopter 2006 yılında Erzincan’da düşmüş ve 5 subayımız şehit olmuştu.

2011 yılında Ankara’da 5, ardından Kocaeli’de 4 askerimiz şehit düştü. Fail yine UH-1H helikopterleri.

Şu anda bu helikopterlerden TSK envanterinde 27 adet daha varmış.

Bu kazayla birlikte yalnızca son iki yılda TSK’ya ait çeşitli şirketlere ait 11 kazada 14 helikopter düştü ve 28 şehidimiz var. Çoğu da subay.

1993 ve 2015 yılları arasında yaşanan 19 ayrı helikopter kazasında ise 103 şehidimiz var.

"Mukadderat" deyip geçemeyeceğimize göre sormak gerekir.

Neden?

Neden Türkiye’de bu kadar çok? Bir açıklaması olmalı. Bu kazaların ardından önlem alınmaması, miadı dolmuş helikopterlerin envanterden çıkarılmaması sonucu pilot yetiştirmekle görevli kılınan alt kademe yine aynı helikopterleri kullanmayı sürdürecek zorunlu olarak.

Kendi helikopterlerini, insansız hava araçlarını, tanklarını yapmaya başlamış bir ülke olarak yaşadıklarımız bize yakışıyor mu?

Pilot yetiştirmeye çalışırken pilotlarımız kırıma uğruyorsa ve sebebi dediğim gibi üretimi 42 yıl önce bırakılan ve kullanımı da 2004 yılında terk edilen türden helikopterlerse sorun belli değil mi?

Askerî teknik konulardan anlamayan fanilerden biriyim.

Ama ortaya çıkan bu vahim bilançonun bir açıklamasının yapılması gerektiğini çok iyi biliyorum.

Yanlışsa söyleyin.

yazının kaynağı