Sesli Makale

Gezi’nin en hararetli günleriydi. AK Parti’yi ve Erdoğan’ı devireceklerine inanmışlardı. Az daha direnirlerse bu iş tamamdı. Biraz dişlerini sıkarlarsa başaracaklardı. “Allah’ım devrim oluyor” diye mutluluk naraları atıyorlardı. 

Sanatçılar da soluğu Gezi Parkı'nda almışlardı. Halit Ergenç’ten Selçuk Yöntem’e, Edip Akbayram’dan Barış Atay’a hepsi oradaydı. İçlerinde biri daha vardı: Halil Sezai. "Çapulcu" olmaktan o da gurur duyuyordu. Gezi’ye destek veren ön saflarda yer etmiş biriydi. 

13 Haziran 2013’te Cihangir’e gelmişti. Ertesi gün gazeteler Halil Sezai övgüsünden geçilmiyordu. Aman Allahım, gazeteler Halil Sezai diyor başka da bir şey demiyordu. 14 Haziran tarihli gazete ve internet sitelerinde hep şu haber dolaşıyordu: 

“Ünlü şarkıcı Halil Sezai Paracıkoğlu, önceki akşam Cihangir'deydi. Sezai, hayranlarının sevgi seliyle karşılaştı. Kimseyi kırmadan her hayranıyla hatıra fotoğrafı çektiren ünlü şarkıcı, mütevazı tavrıyla yine takdir kazandı.”

Bu arada Halil Sezai’nin soyadının Paracıkoğlu olduğunu da öğrenmiş olduk. Haberlerde gördünüz, Halil Sezai babası yaşındaki Hüseyin Meriç’i öldüresiye dövdü. Adam dur dedi ama gene dinlemedi. Kelime-i şehadet getirmek istedi, “Sen ezan mı okuyorsun” diyerek bir daha vurdu. Hem de acımazsızca. 

“Silahla kasten yaralama”, “hakaret”, “konut dokunulmazlığını ihlal” ve “tehdit”... Adam suçların maşallah hepsini işlemiş! Hâlâ “belki okursunuz” diye kendini savunuyor. 67 yaşındaki adamı dövmenin savunması olmaz. 

Adama öyle acımasızca vuruyor ki, dur durak bilmemiş. Yazık. Toplumun örnek aldığı sanatçılara bak. Hep derim istisnalar hariç, Türkiye’deki oyuncu ve şarkıcılar zır cahildir. Hiçbir şey bilmezler. Kitap okumazlar. Dünyayı bilmezler.

Romantik takılırlar ama karşısındakine şiddetin kralını uygularlar. Halil Sezai gibi Ozan Güven de böyleydi. Gezi’de boy vermişti ama kız arkadaşını öldüresiye dövmüştü. 

Yazık bunlara. Bu isimlere halkımız itibar etmesin. İçlerinde söndüremedikleri bir şiddet var. Karşılarındaki kadın mı, yaşlı mı bakmıyorlar.