Sesli Makale

Libya’da şehit olan MİT mensubunun cenaze törenine ilişkin Odatv’de yayımlanan skandal haber sonrası karanlık siteye erişim engeli getirilmişti. Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu (BTK), Haber Müdürü Barış Terkoğlu ile muhabiri Hülya Kılınç'ın tutuklanmasının ardından Odatv internet sitesine erişim engeli getirildiğini açıklamıştı.

Nihat Genç ihanete sahip çıktı

PKK ve FETÖ yanlısı olduğu gerekçesiyle karanlık 'Oda' ile yollarını ayırdığını iddia eden gazeteci yazar Nihat Genç, skandal haber sonrası Oda TV'ye destek veren isimlerden biri oldu.

Veryansıntv adlı sitede kalem oynatan Genç, "U" dönüşü yaparak sürekli ağır ithamlarda bulunduğu karanlı Oda’nın ihanetine sahip çıktı.

İşte Genç’in Oda TV’yi cilaladığı o yazı;

Frances Yates imzalı Hafıza Sanatı kitabı mesela tiyatrocu ve hatiplerin uzun metinleri akıllarında tutmak için geliştirdikleri ‘metodları’ anlatır, eski Yunan’dan Roma’ya ve bugüne.

Şöyle yöntemler geliştirmişler, bir tiyatrocu ya da hatip, zihninde bir bina tasavvur ediyormuş, binanın avlusu, girişi, sütunları, ikinci katı, hepsinin yerlerini zihninde sıralıyor ve diyelim, beş kıtalık bir şiir ezberleyecek, avludaki yerde ilk kıtası, birinci katta ikinci kıtasını zihninde işaretliyor. Sonraki çağlarda diyelim yıldızları sıraya koyuyor kodluyorlar. Ya da eski Mısır’ın hiyeroglif sembolik yazı sistemine bir de böyle bakın.

Yani, bir şeyi ezberde tutabilmek için ‘ezber’ tekniklerinin tarihini yazmış. Zihnimizde gölgeleri olmayan şeyleri ezberde tutmamız mümkün değildir.

Yazının kağıdın icad olmadığı en eski yıllarda her kültür yaşadıklarını hafızalarına kaydeder, biz buna ‘sözlü kültür’ diyoruz, diyelim Manas Destanı… Ve kültürlerini unutmamak için de milletler, anmalar kutlamalar bayramlarla hatırlarlar.

Daha o çağlarda zihnin yapısı hakkında derin bilgiler elde etmişler, şöyle, bir şeyi çok iyi hatırlamak için onu bir ‘yer’le (lokasyon) işaretlemek gerekir. Diyelim Tuz Gölü dediğinizde aklınıza bir şey gelir, diyelim İstanbul Galata dendiğinde başka şey.

Bu ‘hatırlama’ yani hafızaya alma kitabını çok merak ettim, çünkü, yirmi uzun yıl ekranda otuz uzun yıl konferanslarda konuşacaklarımı hiç değilse ana başlıklarıyla zihnimde önceden tekrar ederim, değilse, bu kadar şeyi iki saate yakın peş peşe sıralamam mümkün değil. Bir ezber, zihinde tutma tekniğin olmalı yoksa ekranda tek kişilik konuşma için akıcılığı kaybetmeden seri bir düzenin olamaz.

İnsan zihni, her sıradan günü, her sıradan sokağı ‘zihninde’ tutmaz, mesela güneş her gün doğar ilgi çeken tarafı yoktur, ama, ay tutulmasını hatırlarsınız çünkü özel bir gündür.

Olağanüstü çatışmaları kavgaları yani travmatik olayları zihin unutmaz tutar. Bunlar bilindik şeyler, ancak Hafıza Sanatı kitabından öğrendiğim ‘lokasyon’, yani, bir şeyi hatırlamada bir işaret olarak ‘yer’in önemi. Diyelim Antalya dediğinizde aklınıza bir şey gelir ve en çok Dumlupınar, Sakarya, dediğimizde bir milletin ortak hafızasında insanın aklına çok şey gelir.

Odatv’yi bir ‘lokasyon’ olarak Türk Milleti’nin unutması mümkün değildir, çünkü, Türk tarihinin en büyük kumpasıyla silahlı kuvvetlerin, hukukun, medyanın FETÖ tarafından ele geçirildiği günlerde tek başına ayaktaydı.

Bugün size Samanyolu Tv desem, Pelikan desem, Hilal Kaplan desem, Nagehan Alçı, Habertürk, CNN desem, Bülent Arınç desem, aklınıza ne gelir?

Mesela, çocukluğumun Trabzon’una gittiğimde, bir çok hatıram olan sokak ve mahalleler Tanjant denilen şehrin ortasından geçen yol yüzünden bütünüyle yıkılıp kaldırıldı ve artık çocukluğumun masalsı hikayelerini hatırlayamıyorum. Peki gittiğimde neyi hatırlıyorum, mesela AKP’li belediyelerin plastik palmiyelerini görmüş çirkinliğinden utanmıştım. Bu pespaye görüntülerden zihnim hala kurtulamıyor.

Görüntü gerçekten çok önemlidir, çünkü rezalet şöhretten daha uzun ömürlüdür ve daha kötüsü rezaletin yarı yoldan sonra şöhrete dönüşmek gibi bir huyu vardır.

Şimdi büyümekte olan nesil diyelim 20, 21, 22 yaşındaki çocukların bugünkü Türkiye’den akıllarında kimler kalacak, hangi yerler, hangi isimler, hangi yazarlar, hangi gazeteler? Onurlu insanlar mı kalacak, bok püsür, çöpten, rezil rüsvay isimler mi, rezaletin yarı yolunda şöhrete dönüşenler mi?

Bu yeni nesil yarınlarda iftihar edip övünecekleri isimleri yerleri hatırlaması mümkün değil, çünkü ‘medya’mız hatıraları hafızasıyla ‘imha’ ediliyor. Baskın iktidar medyası ancak yarınlarda milletin utanacağı bok püsür, üçkağıtçı, utanmaz, rezil rüsvay yerleri işaret ediyor.

Kuşkunuz olmasın, bugün olup biten gaddarlıklar, yasaklar bizler susarsak dün olduğu gibi yarınlarda da hiç hatırlanmayacak. Hatırlamak, hatırlatmak, bu yüzden tam da bugün milli bir görevdir. Hatıralarınız geçmişiniz milli mücadelenizin zihninizde sizi uyaran gölgeleri abideler gibi işaret taşları olmadan yaşayamazsınız.

Hatırası olmayan hatırlanmayan şey, ülkenizdir. Ortak hafızanıza alınmayan şey, memleketinizin işgalidir. İşgalcilerle el ele işbirlikçilerdir. Ne istediler de vermedikçilerdir.

Odatv’yi ‘hatırlamak’ istemezler, çünkü, bugünkü medyanın hepsi o gün o FETÖ’cülerle el ele, hepsi orada suçüstü yakalanmışlardı.

Zihinlerimizde o işgal yıllarından bir gölge bir iz kalsın istemiyorlar, hâlâ o günleri hatırlatanları, hala o günlerde elele işbirliği içinde olanları işaret edenleri, milletimizin onur haritasına, hafızasına girsin diye mücadele eden cesur yazarları, işte bu yüzden, milletin zihninden silmeye çalışıyorlar.

Ey millet!

Unutulması mümkün olmayan karanlık yıllardaki o muhteşem cesareti, mücadelesi uğruna Odatv’yi ‘hatırlamak’ ‘hatırlatmak’ önce insanlık sonra milli görevimizdir.

Son yıllarında Odatv’nin siyasi tutumlarına en ağır, en sert eleştirilerin Veryansın TV’de özellikle Nihat Genç’ten geldiği çok açıktır, bugününe siyasi eleştirilerimiz bakidir ve şüpheniz olmasın kaldığı yerden devam edecektir. Ancak bugün, Odatv hürriyetine kavuşana kadar ‘eleştirilerimi’ askıya alıp, geçmişteki büyük onurlu hatırasına saygımızı sunmak, değil yazarlık, insan olmanın gereğidir.