Sesli Makale

19 Kasım 2014...

Osmanlı tokadı harbidir; nerden geldiği ve kimin attığı bellidir, faili konusunda herhangi bir tartışmaya neden olmaz.

Dumanlı tokadı çok sinsidir; güvenlik kamerası veya aktüel kamera görüntüleri olsa bile hangi kol nerden uzanmıştır, tartışmalıdır.

Pardon...

Evvela Osmanlı tokadıyla alakalı kısa bir “okuma parçası” dercedelim sonra devam ederiz.

Osmanlı tokadı elin her iki tarafıyla genellikle sersemletmek amacıyla atılan, bazen deviren, bazen de öldüren bir tokat çeşididir. El ve kolun açısız, omuzdan ani bir hareketle hedefe indirilmesi suretiyle gerçekleşir. Vuruşun şiddetine göre öldürücü olabilir. Bir de, Osmanlı tokadı vurdu mu adamakıllı ses çıkartır. Sesiyle düşmanın üzerinde yarattığı psikolojik etki nedeniyle geliştirilmiştir. (Evde veya işyerinde kesinlikle denenmemelidir.)

“Okuma parçası” bitti, artık mezkur farklara devam edebiliriz:

Osmanlı tokadı taammüdendir, geliyorum der; muhatabı da neden nasıl tokat yediğini gayet iyi bilir.

Dumanlı tokadı sinsidir, alttan yürür, bir nevi “sızıntı” yöntemiyle çalışır.

Osmanlı tokadını faili gönenerek sahiplenir; Dumanlı tokadını sahiplenen çıkmaz, bir nevi “veledi zina” gibidir.

Osmanlı tokadı atanı rahatlatır; Dumanlı tokadı nevrotiktir, atandaki semptomatik etkisi rezil olmak şeklinde tezahür eder.

Osmanlı tokadı yiyen iflah olmaz, Dumanlı tokadı yiyene bir şey olmaz.

Osmanlı tokadı için mermer dövme eğitimi alınır, Dumanlı tokadı için “paralel eğitim” almak yeterlidir.

Osmanlı tokadı için belirli bir kol gücü, belirli bir yiğitlik, ve mangal gibi yürek gerek; Dumanlı tokadı için belirli bir tıynette veya cibilliyette olmak iktiza eder.

Osmanlı tokadı direkttir, Dumanlı tokadı yandan çarklıdır.

Osmanlı tokadı sağlamdır, okkalıdır, yüzde patladı mı zıbartır; düşman askerinin miğferini kafasına yapıştırır, boynuna indiğinde düşman atını devirir; Dumanlı tokadı adeta duman gibidir; duman uçar gider sadece Dumanlı kalır.

Osmanlı tokadı Kenan İmirzalıoğlu’nun “Son Osmanlı Yandım Ali” filmini çağrıştırır; Dumanlı tokadı Kemal Sunal’ın “Tokatçı” filmini.

Osmanlı tokadı “yiğidin malı ortadadır” atasözünü hatırlatır; Dumanlı tokadı “İnsanlarla konuşarak her sorunu çözebilirsin; ama bazı insanlar gelir önüne, hangi yüzüne konuşacağını bilemezsin” şeklindeki Pablo Neruda’nın sözünü.

Osmanlı tokadı “mehter marşını” akla getirir; Dumanlı tokadı, “Kırmızı” grubunun “Geri (Kaypak)” parçasını.

Osmanlı tokadı oradan vurursa gol olur gibidir; Dumanlı tokadı karambolde elle atılan “gol” gibidir.

İki tokat arasındaki en temel fark da şudur:

Osmanlı tokadı küffara atılır, Dumanlı tokadı Müslümana!

Yenişafak