Sesli Makale

Herkes Rusya-Türkiye aşkının eski tutkusuna kavuşmasının zaman alacağı yolunda beyanatlar verirken, Putin Ankara ile ilişkilerini hızla derleyip toparlıyor.

Hoş, Moskova'nın temsilcileri içinde de “eskisi gibi” olmanın zaman alacağını söyleyenler çıktı. Vlad ise Türkiye ile ilgili hangi konu varsa; turizm, yatırım, ticaret, önüne geleni imzalıyor.

Ekonomik paylaşımların tökezlemesi herkesi hırpaladı ama esas(lı) telaş; “iki başkentin önündeki politik kulvar bir an önce temizlensin için”...

Putin ve Cumhurbaşkanı Erdoğan arasındaki telefon konuşmasının karakteri de buydu; “ilişkilerdeki krizin üstesinden gelmenin, uluslararası/bölgesel meselelerde ortak çabaların canlandırılmasının kapılarını açmak”...

Dışişleri bakanları Lavrov ve Çavuşoğlu arasında Soçi'de gerçekleşen görüşmenin hızı ve içeriği, liderler için takvim hazırlama adımı da “aciliyeti” izah etmekte. Moskova'nın meseleye yaklaşımını da şu haberden çıkarabiliriz; “Türkiye, dost sandıklarının düşman olduğunu anlamaya başladı”. (03/06, Sputnik.)

'TÜRKİYE HANGİMİZİ SEVİYOR?'

Başta Amerikan CNN olmak üzere İstanbul Atatürk Havalimanı'nda meydana gelen terör atağının sorumlusu olarak Rusya'yı işaret eden kimi Batılı haber kanalları, kanıt olarak faillerin adreslerini gösterdi. ('Istanbul Airport Bombers Were From the Former Soviet Union, Turkey Says', 30/06, WSJ.)

Teröristlerin aidiyetleri, DAEŞ'in görevi Çeçen-Dağıstan koluna vermesinin bir anlamı olsa gerek, değil mi?

Türkiye ve Rusya'nın birbirlerine koşmalarının bir sebebi de bu. Batı tersini sunuyor önümüze! İnsan merak etmez mi, 'Madem öyle ABD neden şimdi Suriye için Rusya'ya yeni bir askerî işbirliği teklif etti' diye?.. ('Obama proposes new military partnership with Russia in Syria' 30/06, WP.)

Ortadoğu'ya ilişkin bir seri 'doğurgan' gelişmenin yaşandığı sırada Rusya'nın acelesi, 'o terörün' bulaşıcılığından, eve dönüş zamanının yaklaşmasından!

'KÂBUS': HEPSİ BİZİ SEVİYOR?..

Size sorayım.. Yine herkes Batı'nın İstanbul'da yaşanan terör saldırısına karşı öncekilere kıyasla daha yoğun/yaygın reaksiyon gösterdiğini, Türkiye'ye destek çıktığını söylüyor. O kadar ki, Başbakan ayrıca teşekkür etme ihtiyacı hissediyor.

Bunu Rusya'nın yaklaşımının üzerine ekleyin?..

Ekleyin ki, bu konular üzerine her gün sayfalar dolusu ahkâm kesenler, gözlerinin önündeki toplama işlemini yapabilsin.

Hem Batı hem Rusya, Türkiye'nin başka hiçbir ülkenin başına gelmemiş ağırlıkta bir çekişmenin/kuşatmanın arasında/ortasında kaldığını görüyor ve diğer tarafa 'yatmasından' paniğe kapılıyor!

Hükümetin Suriye politikasına “muhalefette tasvip olmaz” antik kabulüyle ülke yansa karşı çıkan klasik muhalefet/basın, bu krize Türkiye'nin sebep olduğu iddiasını köpürtmeyi sürdürüyorlar..

Bu, pimi çekilmiş el bombası patlamasın diye mandalını tutmaya benzer..

Ne zamana kadar?

Şu zamana kadar; “Eğer ABD Başkanlık koltuğuna Hillary Clinton oturur ve kendisi dahil, 'Suriye krizinde Türkiye'nin dediğini yapmamız' lazım dediği için tasfiye edilen bir kliki (CIA, Dışişleri, nispeten Savunma bakanlığı) eski koltuklarına oturtursa”, o mandal boşalır, elinizde patlar!

Suriye, hatta bölge konusunda Ankara'nın en büyük müttefikine karşı “resmi hissiyatı” şudur; “güvenilmez”. Washington da bunun farkında ve bu yüzden şu sıralar verdiği “minik” sözlere sadık kalmaya çalışıyor. Ancak iş “yeni Başkan” da bitecek.

Birleşik Devletler, Esad'ı devirmek için Suriye'ye müdahalede önderlik edecek bir NATO müttefiki olarak Türkiye'yi hem bölge hem Batı ülkelerine lanse etti. Bununla kalmadı, Ankara'yı kesin, aleni ve güçlü biçimde cesaretlendirdi. Bu “anlaşmadır”!

Anlaşma “bir dış ve Amerikan düşmanı” etken tarafından bozuldu. Bu Rusya'dır ve Beyaz Saray rızasıyladır.

Amerika ise CIA, asker kökenli ve iyi bildiğimiz eski Başkanı David Petreaeus eliyle “kara otlar” operasyonu başlattı. 2012'nin son ve 2013 yılının ilk aylarında CIA, Suriye'yi bir iç savaşa sürüklemede partner olarak Türkiye'yi de teşvik etme yönünde gizli görevler inşa edip, hayata geçirmeye çalıştı. Bu iddialar yazılıp, çizildi de. ('US escalates CIA intervention on Syrian-Turkish border', 08/09/2012, WSWS.) Türkiye'ye o zamanlarda vuran iç dalgaların etkilerini şimdi anlayabiliyor muyuz?

MİT-MOSSAD-KGB!

O halde Rusya ve ABD'nin Ankara'ya yönelik yeni “sevgisi”ne şaşırmayacaksınız.

Brexit meselesini birkaç yazıdır bu konulara (Rusya, İsrail, Suriye) bağlamam da ondan.. Türkiye-AB ilişkileri, açılan müzakere başlıkları, Merkel'in Ermeni sözde iddialarına verdiği desteğin ardından yine ılımanlaşması, vb.

Durumun bir-iki hafta içinde nereden nereye geldiğini gösterir bir işaret için iki örnek ikna edici olacaktır; “AB Dışişleri ve Güvenlik Politikaları Yüksek Temsilcisi Federica Mogherini Türkiye'nin üyelik sürecinin hızlandırılması için önemli işbirliklerinin hayata geçirilmesi gerekiyor.” ('Türkiye'yi bir an önce AB'ye alalım', 02/07, Sabah.) İki, “Türkiye'nin AB üyeliği için artık umut yok”. ('No real hope of EU membership for Turkey anymore', 16/06, DW.)

Son ve sonra açılacak not şudur...

Türkiye'nin Rusya ve İsrail ile uzlaşıları içinde ortak bir bölge var.. İstihbarat.

SVR (KGB)-MOSSAD-MİT!..

İyi bayramlar diliyorum.

Yenişafak
7 Temmuz 2016