Sesli Makale

Doğru muhakeme gücünün bazı nesnel şartları var. İçinden geçtiğimiz endoktrinasyon, sempati duyduğumuz ideolojiler, hayat şartlarımız, ait olduğumuz sosyolojinin temel özellikleri üzerimizde etkili. Ancak Türkiye özelinde daha ağır/farklı bir durum var. Yerli aklı oluşturan sistemin içinde “bağlantılı” hücreler mevcut. (200 yıllık bir mesele bu.) Yani üst aklın amacına hizmet edecek şekilde olguları eğip büken, hayatın her alanında yer tutmuş algı ajanlarından bahsediyoruz. Çünkü bir ülke üzerinde ameliyat yapacaksanız, sadece tepe ittifaklarıyla bunu yapmanız mümkün değil. Mutlaka mümkün olan en yüksek oranda bir toplumsal rıza yaratmanız lazım.

Santoro, Dink, Zirve cinayetleri, sonrasında Uludere, Ceylanpınar, Cilvegözü saldırıları, MİT TIR’ları operasyonu ile bağlantılı olarak AK Parti’nin DAEŞ’e yardım ettiği kampanyası, kitlesel KCK tutuklamaları, 17/25 yargı/emniyet darbesi gibi birçok karanlık olay, dış istihbarat örgütleri, PKK, FETÖ ve DAEŞ ittifakının algı ajanları için ürettiği malzemelerdi.

Bu malzemeleri büyük bir iştahla kullanan başta HDP gibi yapılar, onları parlatanlar ve medyaları Türkiye’yi üst aklın haritasına uygun bir momentuma itmek, bu çabayı da demokratik söylemlerle kamufle etmek, toplumsal reaksiyonu uyuşturmak isteyen algı aparatlarıydı.

17/25 Aralık bu tabloyu görmek için yeteri kadar delil sunuyordu. Ama Erdoğan düşmanlığı ve “düşmanımın düşmanı dostumdur ahlaksızlığı” ile FETÖ, PKK ve DAEŞ’in ürettiği kanlı malzemeleri tamahkârca kullananlar ile zaten bu işin göbeğinde olan algı ajanlarının 15 Temmuz’da ayrışması gerekiyordu.

Dolayısıyla, seçkinlerin, CHP’nin ve müesses nizam parçalarının 15 Temmuz’da darbenin karşısına geçmeleri son derece anlaşılır. 15 Temmuz, bir tür “Gestalt switch” etkisi, yani bir aydınlanma yarattı. Tutulan bu gayrı milli yolun sadece Erdoğan’ı değil, vatanın tümünü yok edecek bir çılgınlığa vardığı nihayet anlaşıldı. (Yerli ve milli Bahçeli ise zaten yüzde 60’lık bloka katılmadığı için operasyona uğruyordu.)

İdrak edilen bir diğer önemli husus ise, nefret ettikleri “Erdoğan’ın ülke liderliği” pozisyonunun vatanı yok oluştan kurtaran bir kaldıraç olduğuydu. Yıllarca sürdürülen ve aslında muhafazakâarları dönüştürmeyi amaçlayan “kutuplaşma”, “diktatörlük”, “otoriterlik” ve “ataerkillik” kampanyalarının, eleştiri, analiz değil, yapay bir algı ajanlığı olduğunu, ülkeyi derli toplu tutacak tek güçlü, bütünlüklü yapıyı parçalamaya çalıştığını anlatmaya çalıştık.

Artık elimizde büyük ölçekte deşifre olmuş bir yapılanma, onun kötücül taktikleri var. 15 Temmuz’dan sonra, HDP ve PKK’nın kimyasını çözememiş olmak da mümkün değil. Ama hâlâ “HDP nerede?”, “Öcalan”, “müzakere” diyenlerin, “yerli ve milli” konsepti hedef alanların, “üst aklı” itibarsızlaştıranların, (sanki üst aklın asıl adı bilinmiyor. Bu diplomatik bir dildir, muhataplara lisan-ı münasip ile sesleniştir) bir mazereti olamaz.

İdeolojik ahmaklık artık gerekçe değildir. 15 Temmuz’dan sonra her pozisyon bilinçli bir tercihtir ve özür kabul etmez.

Bu tercihi yapanların, PKK ile Karadeniz/Elazığ ölçekli giriştikleri son denemelerin toplumsallığını sağlamak, FETÖ’ye nefes aldırmak, Suriye’de yeniden etkili bir konuma gelen Türkiye’yi engellemek istedikleri ortada. Yani 15 Temmuz’un hedeflerini gerçekleştirmenin türlü yolları…

Son olarak, kimse de artık Erdoğan’ı bir şekilde düşürmekle bu işin kolay yoldan hal olacağını düşünmemeli. Karşılarında ölmeye hazır her kesimden 79 milyon bilinçli/uyanık vatandaş var. Erdoğan, ülke bekası için çalışan ve tüm kesimlerin desteğini almış organik bir ülke lideridir.

Erdoğan’ın yaslandığı gerçek de bu tarihsel momentumdur.

Bu ajanlar “Diktatör”, “otoriter”, “ataerkil” dedikleri Erdoğan’ın millet iradesine duyduğu saygının yanından bile geçemezler.

Akşam
21 Ağustos 2016