Sesli Makale

16 Mayıs 2015

TÜRKİYE ’nin “Suriye’ye girip, Esad’ı noktalaması” olabilirlik hesaplarıyla ayrı konu.
Zaten iktidar da -şu an ya da şimdilik- gibi kayıtlarla da olsa bu iddiaları yalanlamış bulunuyor.

.......................
Fakat...
Muhalefetin “bilinçaltında” bu kaygının bulunduğu bir gerçek...
Geçmişte “sandıktan birinci parti çıkartan” iki önemli olay var.
“Milli hassasiyete” hitap eden bu iki olaydan ilki 1974’te yaşandı.
........................
Ecevit’in CHP’siyle Erbakan’ın “tarihi yanılgı” hükümetinde Ecevit başbakandı.
Kıbrıs’ta Rumlar insanlık suçları işleyerek Türkleri kıyımdan geçiriyordu.
Türkiye’de tepkiler tavan yapmıştı.
Sokaktaki adamın yüreğine ateş düşmüştü.
Kafasında “Atalım şunlara bir tokat, hükümet hâlâ ne bekliyor?” sorusu vardı.
Amerika ve İngiltere’nin “Sakın böyle bir şeye kalkışmayın” tavrı onur kırıcıydı.
Tepki dalgalarını daha da yükseltiyordu.
.........................
Sonunda...
Dönemin Başbakanı Bülent Ecevit “Ayşe tatile çıkabilir” dedi.
Ayşe Dışişleri Bakanı Prof. Turan Güneş’in kızının adıydı, “Ayşe tatile çıkabilir” söylemi ise zaten hazırlıkları tamamlanmış olan Türk Silahlı Kuvvetleri’ne “Harekâta başlayın” talimatının “parolasıydı.”
Sabaha karşı Türk jetleri Kuzey Kıbrıs’taki Rum güçlerini vuruyordu.
Çıkarma botlarıyla Mehmetçik kıyıya ayak basıyordu.
Girne ele geçmişti.
Rumlar güneye doğru kaçışmıştı.
Radyolarda zafer Türkleri çalıyordu.
Ecevit bir anda “Kıbrıs Fatih’i” olmuştu.
Türkiye’de bayram havası vardı.
Ecevit’e karşı gazetelerin manşetlerinde bile “övgü” manşetleri yer alıyordu.
Otomobillerin, otobüslerin arka camlarına başında asker miğferi olan Ecevit posterleri yapışmıştı.
Yapılan ilk seçimde arkasına aldığı bu “Kıbrıs Fatih’i” rüzgârıyla Ecevit’in CHP’si yüzde 42’ye yükselen oyla sandıklardan “birinci parti” olarak çıktı.
Tek başına iktidar olmak için sadece 11 milletvekili eksikti.
Gerçi bu harekât Türkiye’nin başını ağrıttı, ABD ile arası çok açıldı, Washington Türkiye’ye silah ambargosu dayattı, kredi muslukları kısılarak Türkiye’ye kan kusturuldu ama bütün bunlar Ecevit’in partisini birinci yapmasını engelleyemedi.
Milli hassasiyetin yükselen dalgasında omuzlanmak lidere sandıkların da zaferini getirir.
“Suriye polemiğini” yaparken CHP karargâhında bilinçaltı bu olayla besleniyor olabilir.
........................
İkincisi...
Ne ilginçtir ki gene Bülent Ecevit’e “sandıklardan birinci çıkmak” şansını getirmiştir.
Ecevit azınlık hükümetinin başbakanıyken adeta bir “seçim piyangosu” vurdu.
Suriye’yi terk etmek zorunda kalan Abdullah Öcalan Rusya, Yunanistan ve İtalya’dan sonra izini kaybettirmişti.
Nerede olduğu bilinmiyordu.
Ve...
Hiç beklenmedik bir anda Ankara’ya ABD’den bir “üst düzey sır” bilgi geldi.
“Abdullah Öcalan bir Afrika ülkesindeki Yunanistan Büyükelçiliği’nde kalıyordu. ABD Türk güvenlik güçlerine onu teslim etmeye hazırdı...”
Bir işadamına ait özel uçakla MİT mensupları ve subaylardan oluşan bir gruba Apo teslim edildi.
Türkiye’ye getirildi.
Haber siyasetin nükleer bombası gibi patladı.
Öcalan kafes içinde yargılanırken Türkiye genel seçimlere gidiyordu.
Gene tsunami gibi kabaran milli hassasiyetin yükselttiği oylarla Bülent Ecevit’in DSP’si sandıktan “birinci parti” olarak çıktı.
..............
“7 Haziran’dan önce Türkiye Suriye’ye girer ve Esad’ı noktalar mı?” travması bu iki oy tsunamisi anılarıyla birlikte düşünülmeli.

Milliyet