Sesli Makale

7 Kasım 2014...
Uzun süre direndim... 

Anayasa Mahkemesi kararıyla tahliye olan darbe davası sanıklarının ortalıkta “milli kahraman” gibi dolaşmaları; hapisten çıkar çıkmaz yine atıp tutmaya, ahkam kesmeye hatta siyasi analiz yapmaya başlamaları karşısında hep aynı şeyi söyledim: “Durun bakalım, beraat etmediniz; sadece tahliye oldunuz ve yeniden yargılanacaksınız” 
Yeniden yargılamanın öyle adet yerini bulsun diye değil; adaleti bulma kaygısıyla ve ciddi bir biçimde yapılması için sayısız yazı yazdım. 
Ama, şimdi davanın ilk celsesine bakıyorum ve görüyorum ki, bu dava artık umutsuz bir dava... 
Davanın iki önemli tanığı Hilmi Özkök ve Aytaç Yalman daha iki yıl önce kamuoyu önünde “Darbeyi sen önledin, ben önledim” yarışına girmişlerdi. Şimdi ise üç maymunu oynuyorlar:  
“Darbe mi? O da nereden çıktı? Hiç duymadık, hiç görmedik...” 
Esas vahimi, bu ifadelere toplumdan da doğru dürüst bir tepki gelmiyor. Zaten, yeniden yargılama süreci ile ilgili ne bir merak, ne bir heyecan, ne bir izleme isteği var... 
Ortaya çıkan manzara,  taraflı bir yargının en haklı davaları bile nasıl haksız zemine sürüklediğinin ibretlik bir örneği. 
Müsebbibi biliyoruz: Gülenci çetenin yargı içindeki uzantıları... Düşmanlarını tasfiye edip kendine alan açma hedefi, adaleti sağlama görevinin önüne geçince ortaya bugünkü tablo çıktı. Davalar itibar kaybetti, yıprandı, alınan kararların üzerine şaibe düştü, sanıklar  “kurban”a dönüştü. 
Sonuç; toplumun kendini kandırılmış ve kullanılmış hissetmesi ve bu davaların arkasından çekilmesidir. Gerçeklerle yalanlar birbirine o kadar karıştı ki, kimse işin içinden çıkamaz hale geldi ve sonuçta bu davaların motoru olan kamuoyu pes etti. 
Yıllardır süren “hesaplaşma” yorgunluğu, ortaya çıkan sahteciliklerin yarattığı güvensizlik ve elbette Kemalistlerin yürüttüğü etkili propaganda sonucu kitlelerde ortaya çıkan “artık bu defterin kapanması” isteği, dostlar alışverişte görsün kabilinden bir yeniden yargılama yapılması ihtimalini güçlendiriyor. Korkarım ki, bu atmosfer altında yapılacak bir yeniden yargılamada, gerçeğe ulaşmaya çalışan değil, ilk yargılamada yapılan haksızlıkların altında ezilen bir yargı göreceğiz  karşımızda. Hukuk bir kez daha araçsallaşacak, bu defa da geçmişteki hataları telafi amacıyla davranacak. 
Sonuçta biz darbecilerimizi yargılayamayacağız. Hepimiz sessiz bir konsensüs içinde, pis bir hesaplaşmanın üstünü örtercesine kapatacağız bu defteri. 
İçimizde, düştüğümüz gafletin ezikliği ve tarihi bir fırsatı kaçırmış olmanın ukdesiyle...   
Akşam