Sesli Makale

1 Eylül 2015

Pazar günkü yazımda ‘güvenoyu olmasa da oluyormuş işte’ dedim, kızılca kıyamet koptu.. Madem kıyamet koptu, tekrarlayayım o vakit.. Memlekette siyasal istikrarsızlığa, ortaya çıkan seçim sonuçları yol açmıyormuş..  HDP’nin barajı geçmesi, MHP’nin oylarını arttırması, Ak Parti’nin 11 puanlık kaybı falan, sistemsel büyük mesele içinde tam anlamıyla tali konular olarak kalıyormuş.. Bütün bu son üç aydır devam eden süreçte o kurnadan bu kurnaya sıçratılan çirkefe baksanıza.. 550 kişilik parlamentodaki 18 sandalye için yaşıyoruz bunları.. Bu şimdi size normal geliyor mu?..

•

Biraz daha detaylandırayım müsadenizle.. 10 Ağustos 2014’te bir Cumhurbaşkanı seçti bu millet.. Birinci turda yüzde 52 oy aldı.. İki turlu seçimlerin yapıldığı ülkeleri izleyenler bilirler.. İlk turda adaylardan biri yüzde 49,5’da kalırsa, ikinci turda onun oyu, lehe çekilmeler sonucu alacağı destekle yüzde 75’i falan bulur.. Dolayısıyla ilk turda yüzde 52 demek de aşağı-yukarı böyle bir siyasi sonuç elde edildiği anlamına geliyor.. Bugünkü parlamenterimsi sistemi tamamen unutun.. Tamamen halkın desteğiyle seçilenin sadece Cumhurbaşkanı değil aynı zamanda hükümet üyeleri olduğunu hayal edin.. Şu halde 1 senedir istikrarlı bir şekilde hükümet iş başında olmuş olacaktı..

•

İyi ama ya 7 Haziran?..  İşte geldik işin en önemli kısmına.. Doğru.. Cumhurbaşkanı halk oyuyla ve hatta ve hatta baskın bir oy yüzdesiyle seçilmiş olabilir.. Ama bu onu mutlak tek yetkili yapmaz.. Sistem, seçilmiş dahi olsa, devlet başkanının tek güç sahibi olmasına izin vermez.. Yasayı da tek başına ya da kendi seçtiği kadrolarla yapamaz, yürütmede de istediği gibi at koşturamaz.. 7 Haziran işte burada çıkıyor karşımıza.. Bugünkü parlamentoda kim temsil edilmiyor? Roman var mı?.. Ezidi.. Ermeni?.. Alevi peki?.. Kürt... Zaza?.. Bizim milletimizi oluşturan hangi dini, etnik ya da mezhepsel unsur yok parlamentoda?. Ben bulamadım.. Peki sayısal değerler açısından bakalım bir de isterseniz.. Katılım?.. Bana göre düşük.. Ama demokratik Avrupa ülkelerindeki katılımlarla karşılaştıracak olursanız hiç de fena değil.. Sandığa gitme + geçerli oy toplamı, 46 milyon civarında.. Toplam seçmene oranı yüzde 85’den fazla.. İradenin sandalyeye yansıması oranına baktığımızda ne görüyoruz?.. Neredeyse yüzde 95.. Meşruiyet bakımından değerlendirecek olursak bugüne kadar tesis edilmiş en temsil kabiliyeti yüksek meclis gibi görünmüyor mu?.. 

•

Bu, en kıymetli meclislerden biri olan bugünkü Meclis, tarihinin en kısa süren meclisi olacak.. Neden?.. Çünkü hükümet kuramadı.. Oysa hükümet kurma işini Meclis’ten almış olsaydık vaktiyle.. O işi Cumhurbaşkanlığı seçimine bırakmış olsaydık olmaz mıydı?.. Bugünkü meclis, yasa yapsın, soru önergesi versin, araştırma komisyonları oluştursun, kurumlar için üye ataması yapsın, bütçe yapsın... Bakanlık işini bakanlar yapsın.. Milletvekilleri milletvekilliği yapsın normal olarak.. Parlamento içinde çeşitli olaylar karşısında bazen iki bazen üç parti bir araya gelsin, baskın güce sahip diğer partinin yapacağı bir yasayı engellesin.. Bir bakan hakkında tamamen bağımsız olarak denetim yapabilsin.. Öyle ya.. Bugün Cumhurbaşkanı, TBMM’de en fazla sandalyesi olan partinin kurucu lideri.. Ama yarın bu denge değişebilir.. Daha açık söyleyeyim. Parlamentodan çıkan bir yürütmeyi parlamentonun denetlemesi matematiksel olarak mümkün değil.. Çünkü fazla sandalyesi olan nasıl ki bakanlar kurulunu belirliyorsa, onların denetlenip denetlenmeyeceğinde de son sözü fazla sandalyesi olan söylüyor.. Bugün bir seçim daha yapıldı varsayın.. Bu dört partinin yanına bir parti daha katıldı.. O vakit hiç bir parti, tek başına yürütmeye yapılacak bir denetlemeyi engelleyecek güve sahip olmayacak. Hiç bir parti tek başına bir atama, tayin, terfi, bütçe, yasa vs... yapamayacak.. Demokrasi asıl o zaman gelecek. Ama kime söylüyorsun.. Kalın sağlıcakla.

YeniAkit