Sesli Makale

4 Mart 2015

Değerli Mücahit Bilici, cemaate yönelik eleştirilerini iktibas ettiğim için biraz zor durumda kalmış... Yazısına gelen tepkilerden ve kendisinin tepkiler üzerine kaleme aldığı “açıklama” yazısından bunu hissettim... 

Bir his sadece...

Ciddiye alınmayabilir.

Mezkûr yazının “içeriden birinin özeleştiri girişimi niyetine de okunabileceğini” söylerken, müellifinin bir cemaat mensubu olduğunu ima etmeye çalışmadım.

Mücahit Bilici vaktiyle “Nur” camiası civarında görülmüş bir okur/yazar, bir düşünür... Ama klasik anlamda Nurcu değil. Fethullah Gülen’ci de değil... Onun tanıklığını ya da eleştirilerini değerli/önemli kılan, Fethullah Gülen grubuna yakınlığıyla bilinen Taraf gazetesinde yayınlanmış olması. “İçeriden” ifadesiyle, bunu anlatmaya çalıştım. Maksadım, “Mücahit Bilici bir Gülen cemaati mensubudur” yargısının oluşmasına ve güçlenmesine katkıda bulunmak değildi.

Bilici’nin yazısı çok sert tepkilerle karşılaştı...

Dolayısıyla, ben de payımı aldım bundan.

Netameli konularda yazmak zordur... “Olgu”yu anlamaya/anlamlandırmaya çalışırsınız ama öte yandan “taraftarlarla” uğraşmak zorunda kalırsınız. 

Bilici’nin düştüğü zor durumu anlıyorum.

Fakat, burada bir açıklama yapmayı da (Bilici’ye yönelik tepkilerin çoğalmasına katkıda bulunduğum için) ödev sayıyorum.

Birincisi...

Bilici’nin yazısını rızası hilafına, yani ondan izin almadan köşeme taşıdım. Yayınlandığı mecrada “zararsız” duran ya da “daha az zararlı” görülebilecek bir yazı, “düşman” addedilen mecralara taşındığında mahiyet değiştirebilir. Yani, o yazıya, maksadının dışında anlamlar yüklenebilir. Sıradan bir uyarı/tespit yazısı, birden ‘bizi içeriden hançerleyen’ ve ‘düşmana koz veren’ tipik bir ihanet yazısına dönüşebilir. Nitekim, Bilici’yi hedefe koyan buna benzer sayısız tepki okudum internet mecralarında. (Biri, “Cemaat mi çarptı? Nasıl böyle hain oldun?” diye yazmış.)

İkincisi...

Bilici’nin yazısını köşeme taşırken, tasarrufta bulundum. Yer durumunu da gözeterek, uzun sayılabilecek bir “özet”le yetindim. Sadece cemaat eleştirisini içeren, hükümete yönelik eleştirilere yer vermeyen bu “uzunca özet”in de Bilici’ye yönelik tepkileri artırdığını tahmin ediyorum. Maksadım, Bilici’yi iyice topun ağzına atmak ve “cemaatin yapıp ettiklerini” sıralayarak hükümete “temiz bir pozisyon” biçmek değildi elbette.

Kaldı ki, konumuz hükümet değildi.

Dolayısıyla, Bilici’nin, bu basit editoryal müdahaleden maksadının dışında anlamlar çıkarması ve konuyu “tarafgirlikle”, “militanlıkla” açıklaması gerekmiyor... (Konuyu çerçevelemek için yaptığım bu özeti, Mücahit Bilici Twitter hesabından şöyle yorumlamış: “Ahmet Kekeç’in yazıyı hükümete dokunan kısımlarını çıkarıp da alıntılaması... İşi tarafgirlik ve militanlık olanların tarafı fark etmiyor.”)

Değerli Mücahit Bilici’ye şunları söylemek isterim:

Siz, gerçekten de değer verdiğim bir düşünce adamısınız.

Kabahatin bir kısmını bana, benim sansür (!) girişimime yüklemek hissenize düşen tepkilerin şiddetini azaltacaksa, böyle yapmanızda beis yok. Evet, hükümete yönelik eleştirilerinizi ketmederek sizi iyice topun ağzına atmış oldum. Müntesiplere alenen duyuruyorum: Mücahit Bilici suçsuzdur.

Fakat siz hükümet-cemaat karşılaştırmasına dayalı bir yazı yazmadınız ki kuzum... Cemaatin nasıl görüldüğünü (nasıl gördüğünüzü) yazdınız. Daha açık bir ifadeyle söylersek, bir “cemaat yazısı” yazdınız...

Ben de, rezervlerimle birlikte, cemaatin nasıl görüldüğünü, sizin tanıklığınıza başvurarak köşeme taşıdım.

Hükümete yönelik “eleştirilerinize” gelince...

Bunun yazınızda önemli bir yer tutmadığını siz de biliyorsunuz.

Hükümetin “cari” kötülüklerinin cemaate haklılık kazandırmadığını bildiren genel geçer ifadeler dışında, ketmedilmesinde yarar görülecek doğru dürüst bir eleştiriniz de yok.

Hem, neden hükümeti sizden (eleştirilerinizden) koruyayım ki?

İşi “militanlık” olanları bilmem ama “tarafgirlik” konusunda haklısınız.

Cemaat konusunda tarafım.

Sizin baktığınız pencereden bakıyorum ve “hizmet” ilkelerinden uzaklaşan cemaati eleştiriyorum

Star